کد مطلب:280057 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:677
حضرت حجت قائم
(كشف الغمه ج 2 ص 459):
قال امیرالمؤمنین (ع): بین یدی القائم موت احمر و موت ابیض، و جراد فی حینه و جراد فی غیر حینه كالوان الدم. فاما الموت الاحمر فالسیف، و اما الموت الابیض فالطاعون.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: در پیش رو قائم (عج) مرگ سرخ و مرگ سفید و ملخ در موقع و غیر فصل یقنن می باشد به رنگهای خون منظور از مرگ سرخ شمشیر و مرگ سفید طاعون است.
(یوم الخلاص ص 43):
قال رسول الله (ص): الأئمة من بعدی اثنا عشر، نسعة من صلب الحسین، و الناسع قائمهم و هم اهل بیتی و عترتی من لحمی و دمی.
حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: امامان پس از من دوازده نفر نه تن از صلب امام حسین است و نهمین آنان قائم (عج) می باشد و آنان اهل بیت و عترت من و از گوشت و خون من هستند.
(یوم الخلاص ص 46):
دخل جابر بن عبدالله (ره) علی فاطمة (س)، و بین یدیها لوح فیه اسماء الاوصیاء من ولدها فعددت اثنی عشر اسما، آخرهم القام، فعرف ان الامر حتم من امر الله تعالی.
جابر بن عبدالله انصاری (ره) به خدمت حضرت فاطمه (س) رسید و در نزد
[ صفحه 167]
حضرت لوحی بود كه نامهای اوصیا از فرزندانش نوشته بود. گفت: آن نامها را شماره كردم دوازده بود كه آخرشان قائم (ع)بود و دانستم كه آن امر حتمی از خدای تعالی است.
(یوم الخلاص ص 46):
قال جابر دخلت علی فاطمة بنت رسول الله (ص)،: و بین یدیها الواح فیها اسماء من ولدها. فعددت احد عشر اسما، آخرهم القائم (عج).
جابر (ره) گفت: به خدمت حضرت فاطمه (س) رسیدم در نزد حضرت الواحی دیدم در آن نامهای فرزندانش بود شماره كردم یازده اسم بود و آخرشان قائم (عج) بود.
(بحار ج 51 ص 158 و كتاب الغیبة للشیخ الطوسی ص 202):
عن ابی هاشم الجعفری قال: سمعت اباالحسن صاحب العسكر (ع) یقول: الخلف من بعدی ابنی الحسن فكیف لكم بالخلف من بعد الخلف؟ فقلت: ولم جعلنی الله فداك؟ فقال: لانكم لا ترون شخصه و لا یحل لكم ذكره باسمه، قلت: فكیف نذكره؟ قال: قولوا الحجة من آل محمد (ص).
به نقل از ابی هاشم جعفری گفت: از حضرت امام هادی (ع) شنیدم می فرمود: جانشین پس از من فرزندم امام حسن (ع) است پس شما چگونه خواهید درباره ی جانشین پس از جانشین من عرض كردم: خدا مرا فدایت كناد چرا؟ فرمود زیرا شما شخص او را نمی بینید و ذكر نام او هم بر شما معدل نیست عرض كردم: پس او را چه بگوییم؟ بگویید حجت از آن محمد (ص).
(بحار ج 51 ص 159):
عن ابراهیم بن محمد ابن فارس قال: كنت انا و ایوب بن نوح فی طریق مكة فنزلنا علی وادی زبالة فلسنا نتحدث فجری ذكر ما نحن فیه و بعد الأمر علینا فقال ایوب بن نوح: كتبت فی هذه السنته اذكر شیئا من هذا فكتب (الی): اذا رفع علمكم من بین اظهركم فتوقعوا الفرج من تحت اقدامكم.
به نقل از ابراهیم بن محمد بن فارس گفت: من و ایوب بن نوح در راه مكه معظمه بودیم و به وادی زباله فرود آمدیم و به حدیث گفتن نشستیم مذاكره مطالب می كردیم و حال فعلی و امری كه بعدا بر ما می گذرد و می گفتیم ایوب بن نوح گفت: در امسال
[ صفحه 168]
چیزی نوشتم و این مطلب را یاد كردم پس حضرت به من نوشت وقتی كه علم یا علم از میان شما برداشته شود «یعنی امام (ع)» در میان شما نباشد انتظار فرج از زیر قدمهای خود داشته باشد «یعنی فرج قریب الوقوع باشد».
(بحار ج 51 ص 160):
عن علی بن عبد الغفار قال: لما مات ابوجعفر الثانی (ع) كتبت الشیعة الی ابی الحسن یسألونه عن الامر فكتب الیهم: الأمرلی ما دمت حیا فاذا نزلت بی مقادیر الله تبارك و تعالی اتاكم الخلف منی و انی لكم بالخلف من بعد الخلف.
به نقل از علی بن عبدالغفار گفت: هنگامی كه حضرت امام جواد (ع) رحلت فرمود شیعیان به خدمت حضرت امام هادی (ع) نامه نوشتند و درباره ی امر ولایت سؤال كردند حضرت در جواب نوشتند: تا وقتی كه من زنده ام امر ولادت باقی است و چون مقدر خدای تبارك و تعالی در حق من اجراء شود (وفات كنم) جانشین من ولایت خواهد داشت و چگونه خواهید بود در جانشین پس از جانشین من.
(بحار ج 51 ص 161):
عن الكلینی عن علان الرازی قال: اخبرنی بعض اصحابنا انه لما حملت جاریة ابی محمد قال: ستحملین ذكرا و اسمه م ح م د و هو القائم من بعدی.
به نقل از شیخ كلینی (ره) از علا راضی گفت: بعضی از اصحاب ما به من خبر داد: هنگامی كه كنیز حضرت امام حسن عسكری (ع) باردار شد حضرت به وی فرمود: بزودی پسر در حمل خواهی داشت و نام او م ح م د است و او قائم پس از من خواهد بود.
(یوم الخلاص ص 49 و المحجة البیضا ج 4 ص 337):
قال امیر المؤمنین (ع): خاطب و لده الحسین (ع) مفسما. التاسع من ولدك یا حسین هو القائم بالحق، و المظهر للدین. و الباسط للعدل. ای والذی بعث محمد (ص) بالنبوة، و اصطفاه علی جمیع البحریة.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) به فرزند بزرگوارش حضرت امام حسین (ع) فرمود: و قسم یاد كرد: یا حسین (ع) نهمین فرزندت قائم بر حق و ظاهر كننده ی دین و بسط دهنده ی عدل است آری قسم به آنكس كه محمد (ص) را به پیغمبری مبعوث كرد و او را بر
[ صفحه 169]
همه ی مردم برگزید.
(یوم الخلاص ص 53):
قال الحسین (ع): التاسع من ولدی هو القائم بالحق، یحیی الله به الارض بعد موتها و یظهر به الدین، یحق الحق و لو كره المشركون.
حضرت سیدالشهداء امام حسین (ع) فرمود: نهمین فرزندم قائم بر حق است كه خدای تعالی زمین مرده را بواسطه او زنده فرماید و دین را بوسیله او ظاهر كند و حق را اثبات نماید و اگر چه مشركان نپسندند.
(یوم الخلاص ص 54):
قال الباقر (ع): منا اثنا عشر محدثا، السابع من ولدی القائم.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: دوازده تن از ما محدث «كسانی كه فرشتگان با آنان سخن گویند» باشند هفتمین فرزندم قائم است.
(یوم الخلاص ص 54):
قال الباقر (ع): یكون تسعة ائمة بعد الحسین بن علی، تاسعهم قائمهم.
امام باقر (ع) فرمود: پس از امام حسین (ع) نه امام خواهند بود كه نهمین آنان قائم (عج) است.
(بحار ج 51 ص 140):
قال الباقر (ع): من المختوم الذی حتمه الله قیام قائمنا فمن شك فیما اقول لقی الله و هو به كافر.
امام باقر (ع) فرمود: از امور حتمی كه خدای تعالی آنرا مقرر داشته قیام قائم ما است و هر كس در آنچه گفته ام شك آورد به ملاقات خدا رود در حالی كه به خدا كافر باشد.
(یوم الخلاص ص 60 و سفینة البحار ج 2 ص 704):
قال الصادق (ع): اذا توالت ثلاثة اسماء: محمد و علی و الحسن، كان رابعهم القائم.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: وقتی كه سه اسم مبارك: محمد (ص) و علی (ع) و حسن (ع) پشت سر هم باشند چهارمین آنان قائم (عج) است.
[ صفحه 170]
(یوم الخلاص ص 60):
قال الصادق (ع): هو من ولدی، ولده یزدجرد ابن شهریار. و ذلك من قبل علی بن الحسین (ع) الذی امه شهربانوه بنت الملك كسری یزدجرد، التی لما خیرت بین خاطبیها لم تخترسوی الحسین (ع).
حضرت امام صادق (ع) فرمود: او از فرزندان من است از یزد گرد ابن شهریار زاده و آن از جانب حضرت امام علی بن حسین (ع) است او كه مادرش شهربانو دختر خسرو یزدگرد آن بانویی كه مخبر در انتخاب خواستگار خود شد و او بجز حضرت امام حسین (ع) را اختیار ننمود.
(یوم الخلاص ص 63):
قال الرضا (ع): الامام بعدی محمد ابنی، و بعده علی ابنه، و بعد علی ابنه الحسن و بعد الحسن ابنه القائم، المنتظر فی غیبته، المطاع فی ظهوره... و امامتی یقوم فاخبار بالوقت. لا یری جسمه و لا یسمی باسمه.
حضرت امام رضا (ع) فرمود: امام پس از من فرزند محمد (ع) و بعد از او فرزندش علی (ع) فرزندش حسن و پس از حسن فرزندش قائم می باشد كه در غیبتش مردم چشم به راهش باشند و به هنگام ظهور اطاعتش كنند ولی چه موقعی قیام فرماید خبر به وقت دادن است شخص و جسمش دیده نشود و نامش برده نشود.
(یوم الخلاص ص 63):
قال الجواد (ع): ان القائم منا هو المهدی الذی یجب ان ینتظر فی غیبته، و یطاع فی ظهوره، و هو الثالث من ولدی.
حضرت امام جواد (ع) فرمود: همانا قائم از ما است او همان مهدی (عج) می باشد كه واجب است در غیبت او چشم به راهش باشند و هنگام ظهور اطاعتش كنند و او سومین فرزند من است.
(یوم الخلاص ص 64):
قال الجواد (ع): ما منا الا قائم بامر الله عزوجل، او هاد الی دینه، و لكن القائم هو الذی یخفی علی الناس ولادته، و لا یغیب شخصه.
امام جواد (ع) فرمود: هیچكس از امامت جز اینكه قیام به امر خدای عزوجل كند یا
[ صفحه 171]
هدایت به دینش نماید ولی قائم (عج) كسی است كه ولادتش بر مردم پنهان و شخص وی غائب نمی گردد «یعنی حضور در همه جا دارد و اگر چه دیده نشود».
(یوم الخلاص ص 93):
قال رسول الله (ص): (حین) سأله جابر بن عبدالله الانصاری (ره): هل ینتفع الشیعة بالقائم (عج) فی غیبته؟ فقال (ص): ای والذی بعثنی بالنبوة انهم لینتفعون به، و یستضیؤن بنور ولایته ی غیبته كانتفاع الناس بالشمس و ان جللها السحاب.
حضرت رسول اكرم (ص) هنگامی كه جابر بن عبدالله انصاری (ره) پرسید: آیا شیعیان از قائم (عج) منتفع و بهره مند می شوند؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه مرا به پیغمبری برگزید مردم از او منتفع می شود و از نور ولایتش روشنایی گیرند همچنانكه از آفتاب در پس ابر بهره یاب می گردند.
(یوم الخلاص ص 142):
قال الصادق (ع): فی القائم سنة من موسی، و سنته من یوسف، و سنة من عیسی و سنة من محمد فاما سنة موسی فخائف یترقب. اما سنته یوسف فان اخوته كانوا یبایعونه. ای یبیعون و یشترون منه، و یخاطبونه و لا یعرفونه اما سنة عیسی فالسیاهة. و اما سنة محمد (ص) فالسیف.
امام صادق (ع) فرمود: در قائم (عج) سنتی از موسی (ع) و سنتی از یوسف (ع) و سنتی از عیسی (ع) و سنتی از محمد (ص) موجود است اما سنت موسی (ع) پس ترسان و مترقب بودن و سنت یوسف (ع) برادرانش او را می فروختند یعنی او را وسیله خرید و فروش قرار می دادند و با او خطاب می كردند و او را نمی شناختند و سنت عیسی (ع) سیاحت و جهانگردی و سنت محمد (ص) قیام به شمشیر.
(یوم الخلاص ص 170):
قال الحسین (ع): قائم هذه الامة هو التاسع من ولدی و هو صاحب الغیبة. و هو الذی یقسم میراثه و هو حی.
حضرت امام حسین (ع) فرمود: قائم این امت نهمین فرزند من است و او صاحب غیبت است و در حالی كه زنده باشد میراث وی را تقسیم كنند.
[ صفحه 172]
(بحار ج 51 ص 338):
قال الحسین (ع): فی التاسع من ولدی سنة من ولدی سنة من یوسف و سنة من موسی بن عمران و هو قائمنا اهل البیت یصلح الله تبارك و تعالی امره فی لیلة واحدة.
امام حسین (ع) فرمود: در نهمین فرزندم سنتی از یوسف (ع) و سنتی از موسی بن عمران (ع) باشد و او قائم به اهل بیت (ع) است خدای تبارك و تعالمی كار او را در یك شب اصلاح فرماید.
(یوم الخلاص 237 و بحار ج 52 ص 356):
قال الصادق (ع): اذا قام القائم (ع) نزلت سیوف القتال علی كل سیف اسم الرجل و اسم ابیه.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: چون قائم ما قیام كند شمشیرهای كارزار فرود آید كه بر روی هر شمشیری نام مرد و نام پدرش نوشته باشد.
(بحار ج 52 ص 287):
قال الصادق (ع): لو خرج القائم لقد انكره الناس، یرجع الیهم شابا موفقا فلا یثبت علیه الا كل مؤمن اخذ لله میثاقه فی الذر الاول.
امام صادق (ع) فرمود: اگر قائم (عج) خروج فرماید مردم منكرش شوند و او بنزد مردم برمی گردد در سن یك جوان موفق باشد و بر ایمان به او ثابت نماند مگر هر مؤمنی كه خدای تعالی پیمان او را در عالم ذر گرفته باشد.
(بحار ج 51 ص 77 و اثبات الهداة ج 3 ص 541 و عقدالدرر ص 26):
عن سالم الاشل قال: سمعت اباجعفر محمد بن علی الباقر (ع) یقول: نظر موسی (ع) فی السفر الی ما یعطی قائم آل محمد (ص) فقال موسی: رب اجعلنی قائم آل محمد فقیل له: ان ذلك من ذریه احمد فنظر فی السفر الثانی، فوجد فیه مثل ذلك (فقال مثل ذلك فقیل له مثل ذلك) ثم نظر فی السفر الثالث، فرأی مثله (فقال مثله)، فقیل له مثله.
به نقل از سالم اشل گفت: از حضرت امام باقر محمد بن علی (ع) شنیدم می فرمود: موسی (ع) در سفر اول توراة نظر كرد بدانچه به قائم آل محمد (ص) عطاء می شود.
[ صفحه 173]
عرض كرد: پروردگارا مرا قائم آل محمد (ع) گردان پاسخ شنید كه قائم (عج) از ذریة احمد (ص) است چون به سفر دوم نظر كرد در آنجا نیز اوصاف قائم (عج) را بدید از خدا تقاضا كرد همانگونه جواب شنید. چون به سفر سوم نگریست در آن نیز آن اوصاف را مشاهده كرد از پروردگار تقاضا نمود و بهمان ترتیب پاسخ گرفت.
(یوم الخلا ص 239 و بحار ج 52 ص 317):
قال الصادق (ع): من ادراك قائمنا فقتل معه كان له اجر شهیدین و من قتل بین یدیه عدوا لنا كان له اجر عشرین شهیدا.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: هركس قائم (عج) ما را دریابد و در خدمت او كارزار كند ثواب دو شهید دارد و هر كه در خدمت او دشمنی از ما را بكشد پاداش بیست شهید می گیرد.
(یوم الخلا ص 246 و بحار ج 51 ص 151):
قال الكاظم (ع): طوبی لشیعتنا المتمسكین بجنا فی غیبة قائمنا الثابتین علی موالاتنا و البراءة من اعدائنا اولئك منا و نحن منهم قد رضوا بنا ائمة و رضینا بهم شیعة و طوبی لهم، هم و الله معنا فی درجتنا یوم القیامة.
حضرت امام كاظم (ع) فرمود: خوشا به حال شیعیان ما كه در غیبت قائم (عج) ما تمسك به دوستی ما دارند و بر دوستی ما ثابت می مانند و از دشمنان ما بیزاری می جویند آنان از ما باشند و ما نیز از آنان باشیم كه محققا راضی هستند ما امامان آنان باشیم و ما نیز خشنود گردیم كه آنان شیعیان ما باشند خوشا به حال ایشان به خدا قسم آنان در روز قیامت در درجات ما خواهند بود.
(یوم الخلاص ص 264 و بحار ج 52 ص 364):
قال الباقر (ع): اذا قام القائم اذهب الله عن كل مؤمن العامة و رد الیه قوته.
امام باقر (ع) فرمود: چون قائم ما (عج) قیام فرماید خدا از همه ی مؤمنان هر گونه درد و بیماری را برطرف سازد و نیرو و قوه آنان را به ایشان برمی گرداند.
(یوم الخلاص ص 264):
قال الباقر (ع): من ادرك قائم اهل بیتی من ذی عاهة بری، و من ذی ضعف قوی.
امام باقر (ع) فرمود: هر كس قائم (عج) را ادراك كند و دارای درد و بیماری باشد
[ صفحه 174]
بهبودی یابد و هر ناتوانی او را دریابد نیرومند گردد.
(یوم الخلاص ص 273 و بحار ج 52 ص 291):
قال الرضا (ع): و الله ان لو قد قام قائمنا یجمع الله الیه شیعتنا من جمیع البلدان.
حضرت امام رضا (ع) فرمود: به خدا قسم چون قائم ما (عج) قیام فرماید خدا شیعیان ما را از همه بلاد به سوی او جمع كند.
(یوم الخلاص ص 229):
قال الباقر (ع) فی قوله تعالی: «و قل جاء الحق و زهق الباطل» اذا قام القائم ذهبت دولة الباطل.
امام باقر (ع) فرمود: در تغییر آیه شریفه: (بگو ای رسول (ص) حق آمد و باطل رفت» فرمود: چون قائم (ع) قیام فرماید دوست بال زائل گردد.
(یوم الخلاص ص ص 300 المحجة البیضاء ج 3 ص 341):
قال الباقر (ع): القائم منصور بالرعب مؤید بالنصر، تطوی له الارض و تظهر له الكنوز، و یبلغ سلطانه المشرق و المغرب.
امام باقر (ع) فرمود: قائم (عج) نصرت یافته است به ترس (ترس او در دلهای دشمنان خدا جای گیرد) به پیروزی مؤید است زمین برای او درنوردیده شود و گنجا برای او ظاهر گردد و حكومت و فرمانروائیش به شرق و غرب عالم رسد.
(یوم الخلاص ص 300 و بحار ج 52 ص 191):
قال الباقر (ع): ان رسول الله (ص) سار فی امته باللین كان یتألف الناس، و القائم (عج) یسیر بالقتل، بذلك امر، فی الكتاب الذی معه، ان یسیر بالقتل و لا یستتیب احدا، ویل لمن ناداه.
امام باقر (ع) فرمود: همانا حضرت رسول اكرم (ص) در امت روش نرم داشت و آنان را تالیف می فرمود: ولی قائم (عج) روش كشتن دارد و بدین كار مأمور است و در كتابی كه با خود دارد آمده است كه روش كشتار پیش گیرد و از كسی توبه نپذیرد و ای بر كسی كه با او ستیزه كند.
(كشف الغمه ص 507 و منتخب الاثر ص 58):
قال رسول الله (ص) الأئمة بعدی اثنا عشر اولهم انت یا علی و اخرهم القائم.
[ صفحه 175]
الذ ی یفتح الله علی یدیه مشارقها و مغربها.
رسول خدا (ص) فرمود: امامان پس از من دوازده باشند نخستین آنان یا علی (ع) تو باشی و آخرین ایشان قائم (عج) باشد كه خدا با دست او شرق و مغرب عالم را بگشاید.
(منتخب الاثر ص 58):
عن امیرالمؤمنین (ع) قال قلت لرسول الله (ص): اخبرنی بعدد الائمة بعدك فقال یا علی هم اثنا عشر اولهم انت و اخرهم القائم.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: من به رسول الله (ص) عرض كردم: از شماره ی امامان پس از خدو مرا باخبر گردان فرمود: یا علی (ع) آنان دوازده نفرند اولشان تو باشی و آخرشان قائم می باشد.
(منتخب الاثر ص 62):
عن ابیعبدالله (ع): انه قال منا اثنی عشر مهدیا اولهم علی بن ابیطالب و اخرهم القائم (عج).
حضرت امام صادق (ع) فرمود: از ما دوازده مهدی است كه اول آنان حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) و آخرشان قائم صلوات الله و سلامه علیهم می باشند.
(منتخب الاثر ص 86):
عن ابی سعید الخدرری قال: سمعت رسول الله (ص) یقول الأئمة بعدی اثنا عشر تسعة صلب الحسین (ع) و التاسع قائمهم فطوبی لمن احبهم.
به نقل از ابی سعید خدرری (ره) گفت: از حضرت رسول خدا (ص) شنیدم می فرمود: امامان پس از من دوازده تن باشند كه نه تن از صلب امام حسین (ص) و نهمین ایشان قائم (ع) است خوشا به حال كسی كه دوستدارشان باشد.
(منتخب الاثر ص 82):
عن ابی سعید الخدری قال: سمعت رسول الله (ص) یقول للحسین یا حسین (ع) انت الامام ابن الامام اخو الامام تسعة من ولدك ائمة ابرار تاسعهم قائمهم فقیل یا رسول الله كم الائمة بعدك؟ قال اثنی عشر تسعة من صلب الحسین (ع).
[ صفحه 176]
به نقل از ابی سعید خدرری (ره) گفت: از حضرت رسول خدا (ص) شنیدم كه حضرت امام حسین (ع) فرمود: یا حسین تو امامی و فرزند امام و برادر امام می باشی نه تن از فرزندانت امامان نیكوكار باشند و نهمین آنان قائم (ع) است عرض شد یا رسول الله (ص) امامان پس از تو چند تن خواهند بود؟ فرمود: دوازده تن باشند كه نه تن از صلب حسین (ع) هستند.
(منتخب الاثر ص 83):
عن ایاس بن سلمة قال سمعت اباسعید الخدرری یقول: سمعت رسول الله (ص) یقول سمعت رسول الله (ص) یقول الخلفاء بعدی اثنی عشر تسعة من صلب الحسین (ع) و التاسع قائمهم و مهدیهم فطوبی لمحبیهم و الویل لمضیهم.
به نقل از ایاس بن سلمة گفت از ابوسعد خدری (ره) شنیدم گفت: از رسول الله (ص) شنیدم می فرمود: خلفاء پس از من دوازده تن باشند نه تن از صلب حسین (ع) و نهمین آنان قائم و مهدی (عج) است خوشا به حال دوستداران آنان و چه بد و زشت است حال دشمنانشان.
(منتخب الاثر ص 96):
عن سلمان الفارسی قال: كنا مع رسول الله (ص) و الحسین بن علی (ع) علی فخذه اذ تفرس فی وجهه و قال له یا اباعبدالله (ع) انت سید من السادة و انت امام من امام ابوائمة تسعة تاسعهم امامهم اعلمهم احكمهم افضلهم.
به نقل از سلمان فارس (ره) فرمود: ما در محضر رسول اكرم (ص) مشرف بودیم و امام حسین (ع) بر زانوی حضرت نشسته بود رسول خدا (ص) به چهره ی امام حسین (ع) نظر كرد و فرمود: ای اباعبدالله (ع) تو سیدی از سادات امتی و تو امامی و فرزند امام پدر نه امام می باشی كه نهمین آنان قائم (ع) است كه داناتر و حكیم تر و برتر از همه ی خلائق می باشد.
(بحار ج 52 ص 285 و یوم الخلاص ص 81):
عن ابی الصلت الهروی قال: قلت للرضا (ع) ما علامات القائم (عج) منكم اذا خرج؟ قال: علامته ان یكون شیخ السن شاب المنظر حتی ان الناظر لیحسبه ابن اربعین سنة اودونها، و ان من علاماته ان لا یهرم بمرور الایام و اللیالی حتی یأتیه
[ صفحه 177]
اجله.
به نقل از ابوالصلت هروی گفت: به حضرت امام رضا (ع) عرض كردم: نشانه های قائم شما به هنگام خروجش چیست؟ فرمود: علامتش این است كه سنش سن سالخوردگان ولی منظره و قیافه اش جوان است تا آنجا كه بیننده او را چهل ساله كمتر پندارد و دیگر نشانه ی آن حضرت این است با گذشت روزگار پیر نمی شود تا اجلش فرار رسد.
(منتخب الاثر ص 305):
عن جعفر عن ابیه قال: اذا قام قائمنا اضمحلت القطائع فلا قطائع.
حضرت امام جعفر صادق (ع) از پدر بزرگوارش فرمود: چون قائم ما قیام فرماید. قطایع مضمحل گردد و دیگر كسی قطایع و نصیب از حاكم نمی گیرد.
(منتخب الاثر ص 307):
عن ابی الحسن الرضا (ع) فی حدیث قال: و ما لباس القائم الا الغلیظ، و ما طعامه الا الجشب.
حضرت امام رضا (ع) در ضمن حدیثی فرمود: لباس و جامه ی حضرت قائم (عج) زبر و غلیظ و خوراكش سخت و غلیظ است.
(بحار ج 52 ص 328 و یوم الخلاص ص 376):
قال الباقر (ع): اذا قام قائمنا یده علی رؤس العباد (ای تسلط علیهم) فجمع به عقولهم، و كملت به احلامهم ثم مد الله فی ابصارهم و اسماعهم حتی لا یكون بینهم و بین القائم حجاب (مانع) یرید یكلمهم فیسمعون، و ینظرون الیه و هو فی مكانه.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: چون قائم (عج) قیام فرماید دست خود بر سر بندگان گذارد «ایمنی بر مردم تسلط گردد» ما این كار و عقل و خرد مردم جمع و كامل گردد سپس خدا در دید و شنید مردم آنچنان امتداد بخشد كه میان مردم و حضرت قائم (عج) مانع و حاجتی نباشد. یعنی قائم (عج) چون سخن گوید در هر كجا كه باشد مردم سخنش را شنوند و او را ببینند.
(تفسیر اضافی چاپ قدیم ص 355):
فی الاكمال عن الرضا (ع) فی حدیث یصف فیه القائم (ع) قال: و هو الذی
[ صفحه 178]
ینادی مناد من السماء یسمعه جمیع اهل الارض بالدعاء الیه تقول: الا ان حجة الله قد ظهرت عند بیت الله فاتبعوه فان الحق معه و فیه و هو قول الله عزوجل «ان نشأ ننزل علیهم من السماء» (الشعراء آیه 1).
در كتاب اكمال از حضرت امام رضا (ع) در ضمن حدیث كه اوصاف حضرت قائم (عج) را بیان می كرد فرمود: او است آنكس كه منادی از آسمان فریاد می كشد و به گوش همه مردم زمین می رساند و مردم را دعوت به سوی آن حضرت می كند و می گوید: هان كه حجت خدا در كنار بیت الله ظاهر شد پس از او پیروی كنید كه حق با او و در او است و بدین معنی آیه شریفه: «اگر بخواهیم بر ایشان از آسمان نازل می كنیم».
(ناسخ التواریخ ج 6 ص 183):
قال امیرالمؤمنین (ع): خمسة من علامات القائم (ع): الیمانی من الیمین و السفیانی و المنادی ینادی بالسماء و خسف بالبیداء و قتل النفس الزكیة.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: پنج چیز علامت ظهور حضرت قائم (عج) است: (خروج) یمانی از یمن و (خروج سفیانی) و فریاد منادی از آسمان و خسف و فرو رفتن در بیابان و كشته شدن نفس زكیه.
(اعلام الدین للدیلمی ص 343):
قال رسول الله (ص): ایها الناس، ان بین یدی الساعة امورا شدادا و اهوالا عظاما و زمانا صعبا یتملك فیه الظلمة و یتصدر فیه الفسقة، و یضام فیه الامرون بالمعروف و یضطهد فیه الناهون عن المنكر، فاعدو الذلك الایمان، و عضوا علیه بالنواجد، و الجؤوا الی العمل الصالح و اكرهوا علیه النفوس، تقضوا الی النعیم الدائم.
حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: ای مردم همانا پیش از وقوع ساعت «ظهور» كارهای سخت و ترسهای بزرگ و روزگار سخت فرا می رسد كه ظالمان و ستمگران صاحب اختیار شوند و فاسقان صدرنشین گردند و آمران به معروف و ناهیان از منكر در رنج و زحمت و مشقت افتند و برای آن زمان ایمان خود را آماده كنید و دندان صبر بر جگر گذارید و به كار شایسته پناه برید و خویشتن را وادار و ناگزیر بر آن سازید تا
[ صفحه 179]
به نعمت جاویدان رسید.
(تفسیر المیزان ج 1 ص 165):
الطبرسی فی الاحتجاج عن عبدالعظیم الحسنی (رض) قال: قلت لمحمد بن علی بن موسی (ع) انی لارجو ان تكون القائم (عج) من اهل بیت محمد الذی یملأ الأرض قسطا و عدلا كاملئت ظلما و جورا فقال (ع) ما منا الا قائم بامرالله و لكن القائم الذی یظهر الله به الارض من الكفر و الجحود یملأها قسطا و عدلا هو الذی یخفی علی الناس ولادته و یغیب عنهم شخصه و یحرم علیهم تسمیته و هو سمی رسول الله (ص) و كنیه و هو الذی یطوی له الارض و یذل له كل صعب یجتمع له اصحابه عدة اهل بدر ثلث مائة و ثلثة عشر رجلا من اقاصی الأرض.
شیخ طبرسی (ره) در كتاب احتیاج از جناب عبدالعظیم حسنی (ع) روایت كرده فرماید: به حضرت امام جواد محمد بن علی بن موسی (ع) عرض كردم: من امیدوارم كه شما قائم اهل بیت (ع) باشید كه زمین را پر از عدل و داد كنید پس از آنكه پر ازظلم و جور شده باشد فرمود: كسی از ما ائمه (ع) نیست جز آنكه قیام به امر خدا می كند ولی آن قائم (ع) كه خدا بو سیله او زمین را از كفر و انكار پاك سازد و زمین را لبریز از عدل و داد فرماید كسی است كه ولادتش بر مردم پنهان و شخص او از نظر مردم غائب و نام بردنش بر مردم حرام باشد و او هم نام و هم كنیه حضرت رسول اكرم (ص) است و او است كه زمین برای او در نوردیده گردد و هر كار دشواری برای او آسان شود و اصحابش كه به شماره ی اهل بدر و سیصد و سیزده تن باشند از نقاط دور دست زمین به خدمت او گردانید.
(تفسیر المیزان ج 1 ص 237):
عن حماد بن عثمان، قال: قال ابو عبدالله (ع) لا یخرج القائم فی اقل من الفئة و لا یكون الفئة اقل من عشرة الاف.
به نقل از حماد بن عثمان گفت: حضرت امام صادق (ع): حضرت قائم (ع) خروج نفرماید در كمتر از دسته ای و دسته و جمعیت او كمتر از ده هزار تن نباشد.
(تفسیر المیزان ج 1 ص 163):
عن ابی بصیرة عن ابیعبدالله (ع) فی حدیث یذكر فیه رجال القائم من البلدان
[ صفحه 180]
قال (ع): و ان اصحاب القائم (ع) بلقی بعضهم بعضا كانهم بنوا ابن اب و ام و ان افترقوا افترقوا عشاء و التقوا غذوة.
به نقل از ابی بصیر (ره) از امام صادق (ع) در ضمن حدیث كه ذكر مردانی از اصحاب حضرت قائم (ع) كه از شهرها می آیند، می كرد، فرمود: و همانا اصحاب قائم (ع) یكدگر را دیدار كنند گویی فرزندان یك پدر و یك مادر باشند اگر چه از یكدگر جدا و پراكنده اند. شب هنگام از هم جدایند و صبحگاهان همدگر را دیدار كنند.
(تفسیر المیزان ج 1 ص 53):
عن ابیعبدالله (ع) فی قوله عزوجل:«الذین یؤمنون بالغیب»: قال من امن بقیام القائم (ع) انه حق و فی نسخة من اقر بقیام القائم (عج).
حضرت امام صادق (ع) در تفسیر آیه كریمه: «كسانی كه ایمان به غیب دارند»فرمود: كسی كه ایمان به قیام قائم (ع) دارد كه آن حق است. و در نسخه ای است: كسی كه اقرار به نیاز قائم (ع) دارد.
(الخصال ج 2 ص 254):
قال امیرالمؤمنین (ع): و لو قد قام قائمنا لا نزلت السماء قطرها و لا خرجت الارض نباتها، و لذهبت الشحناء من قلوب العباد و الصطلحت السباع و البهائم حتی تمشی المرأه بین العراق الی الشام لا تضع قدمیها الا علی النبات و علی رأسها زینتها لا یهیجها سبع و لا تخافه.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: و اگر قائم ما قیام فرماید آسمان باران خود را نازل كند و زمین روئیدنیهای خویش را بیرون دهد و دشمنی از دلهای بندگان برود و درندگان و چارپایان با هم آشتی كنند تا آنجا كه یك زن میان عراق و شام تنها برود و گام بر روی روئیدنی های زمین نهد و آرایه و زینتهای او بر سرش باشد كه هیچ درنده ای او را نترساند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 464 و بحار ج 51 ص 109 و كمال الدین و اتمام النعمه ص 42 و اعیان الشیعه ج 2 ص 55 و سفینة البحار ج 2 ص 702):
عن عبدالعظیم الحسنی عن ابی جعفر الثانی عن ایاته عن امیرالمؤمنین (ع) قال: للقائم منا غیبة امدها طویل كانی بالشیعة یجولون جولان النعم فی غیبته
[ صفحه 181]
یطلبون المرعی فلا یجدونه الا فمن ثبت منهم علی دینه لم نفس قلبه لطول امد غیبة امامه فهو معی فی درجتی یوم القیامة ثم قال: ان القائم منا اذا قام لم یكن لاحد فی عنقه بیعة فلذالك تخفی ولادئه و یغیب شخصه.
به نقل از عبدالعظیم حسنی (ع) از حضرت امام جو اد (ع) از پدران بزرگوارش از حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: قائم (عج) غیبتی طولانی دارد گویی شیعیان را می بینم كه در غیبت او مانند شتران در پی چراگاه این سو و آن سو می دوند و آنرا نمی یابند هان كه هر كس از آنان كه بر دین خود ثابت ماند برای طولانی شدن غیبت امامش (ع) دل او سختع نگردد و در روز قیامت با من در یك درجه باشد سپس فرمود: همانا قائم ما (ع) چون قیام فرماید برای هیچكس در گردنش بیعتی نباشد از این جهت ولادتش مخفی مانده و شخص او غایب گردیده است.
(سفینة البحار ج 2 ص 701):
عن ابیعبدالله (ع): قال اذا قام القائم (عج) دعا اللناس الی الاسلام جدیدا و هداهم الی امر قد دثر و ضل عنه الجمهور و انما سمی القائم (ع) مهدیا لانه یهدی الی امر مضلول عنه و سمی القائم لقیامه بالحق.
حضرت امام صادق (ع) فرمود چون قیام قائم (عج) فرا رسد مردم را به اسلام جدید دعوت فرماید و به امر كه كهنه مانده و جمهور مردم از آن گمراه شده اند هدایت كند و از این جهت قائم (عج) را مهدی (عج) نامند كه او به امری كه گمشده هدایت فرماید و چون قیام به حق كند قائمش (عج) خوانند.
(بحار ج 51 ص 33):
عن علی بن عاصم الكوفی قال: خرج فی توقیعات صاحب الزمان (ع) ملعون ملعون من سمانی فی محفل من الناس.
علی بن عاصم كوفی می گوید: در توقیعی از امام زمان وارد شده است كه ملعون، ملعون است كسی كه در محفل جمعی از مردم اسم (م ح م د) را ببرد.
(سفینة البحار ج 2 ص 704):
عن محمد بن مسلم قال: سمعت ابا جعفر یقول القائم منصور بالرعب مؤید بالنصر تطوی له الارض و تظهر له الكنوز و بیلغ سلطانه المشرق و المغرب و یظهر
[ صفحه 182]
الله عزوجل به دینه و لو كره المشركون فلا یبقی فی الارض خراب الا عمر و ینزل روح الله عیسی بن مریم فیصلی خلفه فقلت له یابن رسول الله متی یخرج قائمكم قال اذا تشبه الرجال بالنساء و النساء بالرجال و اكتفی الرجال بالرجال و النساء بالنساء و ركب ذوات الفروج السروج و قبلت شهادات الزور و ردت شهادات العدل و استخف الناس بالدماء و ارتكاب الزنا و اكل الربا و اتقی الاشرار مخافة السنتهم.
به نقل از محمد بن مسلم قده گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: قائم (عج) بوسیله ترس در دل دشمنان نصرت شده و به پیروزی تأیید گشته زمین برای او در نور دیده شود و گنجها برای او ظاهر گردد و حكوت او فراگیر شرق و غرب عالم گردد و خدای عزوجل بوسیله او دینش را آشكار سازد و در زمین هیچ ویرانی باقی نماند جز آنكه آباد گردد و روح الله عیسی بن مریم (ع) نازل شود و در پشت سر او نماز گذارد عرض كردم: یابن رسول الله (ص) چه وقتی قائم شما خروج فرماید؟ فرمود: هنگامی كه مردان به زنان و زنان به مردان شباهت پیدا كنند و مردان به مردان و زنان به زنان اكتفاء كنند و زنان زین سوار شوند و شهادتهای دروغ پذیرفته و شهادت عادل رد گردد و مردم خونریزی و ارتكاب ربا و خوردن ربا را سبك شمارند و از ترس زبان بدان از بدان بترسند.
(سفینة البحار ج 2 ص 705 و مستدرك السفینة ج 10 ص 499):
عن ابی جعفر الثانی (ع) قال: كانی بالقائم (ع) یوم عاشورا یوم السبت قائما بین الركن و المقام بین یدیه جبرئیل (ع) ینادی البیعة لله فیملا ها عدلا كما ملئت ظلما و جورا.
حضرت امام جواد (ع) فرمود: گویی حضرت قائم (عج) را می بینم كه در روز عاشورا روز شنبه در میان ركن و مقام ایستاده و جبرئیل (ع) روبرویش قرار دارد و فریاد می كشد: بیعت برای خدا است «بشتابید» پس حضرت زمین را پر از عدل و داد فرماید همچنانكه پر از ظلم و جور شده باشد.
(سفینة البحار ج 2 ص 705):
روی المفضل بن عمر قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول ان قائمنا اذا قام اشرقت
[ صفحه 183]
الأرض بنور ربها و استغنی العباد عن ضوء الشمس و ذهبت الظلمة.
مفضل بن عمر روایت كرده كه از حضرت امام صادق (ع) شنیدم می فرمود: همانا قائم (عج) چون قیام فرماید زمین به نور پروردگارش روشن گردد و بندگان از نور آفتاب بی نیاز گردند و تاریكی از میان برود.
(سفینة البحار ج 2 ص 705 و مستدرك السفینة ج 10 ص 501):
عن ابی بصیر قال قلت للصادق (ع): یابن رسول الله سمعت من ابیك انه قال یكون بعد القائم (عج) اثنی عشر مهدیا فقال: انما قال: اثنی عشر مهدیا و لم یقل اثنی عشر اماما و لكنهم قوم من شیعتنا یدعون الناس الی موالاتنا و معرفة حقنا.
به نقل از ابی بصیر (ره) گفت: به امام صادق (ع) عرض كردم: یابن رسول الله (ص) از پدر بزرگوارت (ع) شنیدم فرمود: پس از حضرت قائم (عج) دوازده مهدی خواهد بود فرمود: پدرم فرموده است. دوازده مهدی باشد و نفرمود دوازده امام (ع) باشد و آنان گروهی از شیعیان ما باشند كه مردم را به دوستی و شناخت حق ما دعوت كنند.
(یوم الخلاص ص 61 و كشف الغمه ج 2 ص 532 و بحار ج 51 ص 143 و جامع احادیث الشیعه ج 14 ص 561):
عن صفوان بن مهران عن الصادق جعفر بن محمد (ع) انه قال من اقر بجمیع الائمة و جحد المهدی كان كمن اقر بجمیع الأنبیاء و جحد محمد ا (ص) نبوته فقیل له یابن رسول الله ممن المهدی من ولدك قال الخامس من ولد السابع یغیب عنكم شخصه و لا یحل لكم تسمیته.
به نقل از صفوان بن مهران از امام صادق (ع) فرمود: كسیكه اقرار و اعتراف به همه ی امامان (ع) كند ولی منكر مهدی (عج) باشد همچنان است كه معتقد به همه پیامبران (ع) بوده ولی نبوت محمد (ص) را نپذیرفته باشد به حضرت عرض كردند: یابن رسول الله (ص) مهدی از فرزندانت كیست؟ فرمود: پنجمین فرزند از امام هفتم كه شخص او از شما غائب باشد و بردن نام او حلال نباشد.
(جامع احادیث الشیعه ج 14 ص 561):
عن عاصم بن الكوفی یقول خرج فی توفیعات صاحب الزمان ملعون ملعون من سمانی فی محفل من الناس.
[ صفحه 184]
به نقل از عاصم بن كوفی گفت: در توقیعاتی كه از حضرت صاحب الزمان (عج) بیرون آمده: ملعون است ملعون است كسیكه در مجالس مردم نام مرا ذكر كند.
(مستدرك ج 1 ص 213):
عن ابی بصیر (ره) عن ابیعبدالله (ع) انه قال: ما تستعجلون بخروج القائم (ع) فو الله ما لباسه الا الغلیظ الخبر.
به نقل از ابی بصیر (ره) از حضرت امام صادق (ع) فرمود: چرا برای خروج حضرت قائم (عج) شتاب دارید به خدا قسم لباس او خشن و غلیظ است.
(مستدرك ج 1 ص 213):
عن ابی بصیر (ره) عن ابیعبدالله (ع) انه قال: اذا خرج القائم (عج) لم یكن بینه و بین قریش الا السیف و ما یستعجلون بخروج القائم (عج) فوالله ما طعامه الا الشعیر الجثب و لا لباسه الا الغلیظ. الخبر.
به نقل از ابی بصیر (ره) از امام صادق (ع) فرمود: چون حضرت قائم (ع) خروج فرماید میان او و میان قریش بجز شمشیر چیزی حاكم نخواهد بود و چرا شتاب در خروج او می كنند به خدا قسم خوراك او جز نان جو سخت و پوشاكش جز جامه ی درشت نیست.
(اصول الكافی غیر مترجم ج 1 ص 534):
عن ابی جعفر (ع) قال: قال رسول الله (ص): من ولدی اثنا عشر نقیبا، نجباء محدثون مفهمون اخرهم القائم بالحق یملاها عدلا كما ملئت جورا.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: از فرزندان دوازده پیشوا نجیب باشند كه اخبار و امور بوسیله فرشتگان به آنان گزارش و تفهیم می گردد آخرشان قائم (عج) بر حق است كه زمین را پر از عدل كند همچنانكه پر از جور و ستم شده باشد.
(اصول الكافی غیر مترجم ج 1 ص 536):
عن ابی خدیجة عن ابیعبدالله (ع) انه سئل عن القائم فقال: كلنا قائم بامرالله واحد بعد واحد حتی یجیئی صاحب السیف فاذا جاء صاحب السیف جاء بامر غیر الذی كان.
به نقل از ابی خدیجه از حضرت امام صادق (ع) درباره ی حضرت قائم (عج) پرسش
[ صفحه 185]
فرمود: همه ی ما قیام به امر خدا می كنیم یكی پس از دیگری تا آنكه صاحب شمشیر بیاید و چون آید امری آورد كه غیر گذاشته باشد.
(كشف الغمه ج 2 ص 509):
عن الصادق عن ابیه عن جده علی بن الحسین عن ابیه (ع) قال: سئل امیرالمومنین (ع) عن معنی قول رسول الله (ص): انی مخلف فیكم الثقلین كتاب الله و عترتی، فقیل له: من العترة؟ فقال: انا و الحسن و الحسین و الأئمة التسعة من ولد الحسین تاسعهم مهدیهم و قائمهم لا یفارقون كتاب الله و لا یفارقهم حتی یردوا علی رسول الله (ص) حوضه.
امام صادق (ع) از پدر بزرگوار از جد عالیمقدارش حضرت علی بن الحسین سجاد (ع) از پدر بزرگوارش از حضرت امیرالمومنین (ع) پرسیدند كه معنای فرموده ی حضرت رسول اكرم (ص):«من در میان شما كتاب خدا و عترتم (ع) را باقی می گذارم چیست؟ و عترت (ع) چه كسانی می باشند؟ فرمود: من و حسن و حسین (ع) و نه امام از فرزندان حسین (ع) كه نهمین آنان مهدی قائم (عج) باشد از كتاب خدا جدا نشوند و كتاب خدا نیز از آنان جدا نگردد تا در كنار حوض بر رسول اكرم (ص) وارد شوند.
(كمال الدین و اتمام النعمه ص 370 و كشف الغمه ج 2 ص 510):
عن بن عباس قال: قال رسول الله (ص): ان الله تبارك و تعالی اطلع الی الارض اطلاعة ثم اختارنی منها فجعلنی نبیا ثم اطلع الثانیة فاختار منها علیا و جعله اماما ثم امرنی ان اتخذه اخا و وصیا و خلیفة و وزیرا، فعلی منی و انا من علی و هو زوج ابنتی و ابو سبطی الحسن و الحسین الا و ان الله تبارك و تعالی جعلنی و ایاهم حججا علی عباده و جعل من صلب الحسین ائمة یقومون بامری و یحفظون و صیتی، التاسع منهم قائم اهل بیتی، و مهدی امتی اشبه الناس بی فی شمائله و اقواله و افعاله، یظهر بعد غیبة طویلة و حیرة مضلة فیعلن امرالله و یظهر دین الله و یؤید بنصر الله و ینصر بملائكة الله، فیملاء الارض قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما.
به نقل از ابن عباس (ره) گفت: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: همان خدای تبارك و تعالی توجه بر زمین فرمود و مرا اختیار كرد و پیغمبرم قرار داد و سپس بار دوم توجه
[ صفحه 186]
كرد علی (ع) را برگزید و او را امام گردانید آنگاه به من فرمان داد كه او را برادر و وصی و جانشین و وزیر خود سازم پس علی (ع) از من است و من از علی (ع) می باشم و او همسر دخترم و پدر دو سبطم حسن (ع) و حسین (ع) است هان كه خدای تبارك وتعالی مرا و آنان را حجت بر بندگان خود قرار داده و از صلب حسین (ع) امامانی مقرر داشته كه قیام به امر من كنند و حافظ وصیم باشند و نهمین ایشان قائم اهل بیت من و مهدی امتم است كه در شمائل و گفتار و كارهایش شبیه ترین مردم به من می باشد كه پس از غیبت طولانی و حیرت گمراه كننده ظاهر می شود و امر خدا را آشكارتر و دین خدا را ظاهر می سازد و بیاری خدا تایید و به فرشتگاه خدا یاری می شود بس زمین را پر از قسط و عدل فرماید همچنانكه پر جور و ستم شده باشد.
(كمال الدین و تمام النعمه ص 384 و كشف الغمه ج 2 ص 511):
عن ابی حمزة الثمالی عن الباقر عن ابائه (ع) عن الحسین بن علی قال: دخلت انا و اخی علی جدی رسول الله (ص) فأجلسنی علی فخذه و اجلس اخی الحسن علی فخذه الاخری ثم قال لنا: بابی انتما من امامین صالحین اختاركما الله منی و من ابیكما و امكما و اختار من صلبك یا حسین تسعة ائمة تاسعهم قائمهم كلهم فی الفضل و المنزلة سواء.
به نقل از ابی حمزة ثمالی (ره) از حضرت امام باقر (ع) از پدران بزرگوارش (ع) از حضرت امام حسین بن علی (ع) فرمود: من و برادرم به خدمت جد بزرگوارم رسول خدا (ص) رسیدیم مرا بر زانوی خود و برادرم حسن (ع) را بر زانوی دیگرش نشانید و به ما فرمود: پدر و مادرم فدای دو امام شایسته باد خدا شما را از من و پدر مادر شما برگزید و یا حسین (ع) از صلب تو نه امام (ع) اختیار كرده كه نهمین ایشان قائمشان است همه در فضیلت و منزلت یكسانند.
(كشف الغمه ج 2 ص 523):
عن محمد بن مسلم قال: دخلت علی ابی جعفر (ع) و انا ارید ان اسأله عن القائم من آل محمد؟ فقال مبتدیا: یا محمد بن مسلم ان فی القائم من آل محمد شبها من خمسة من الرسل یونس بن متی و یوسف بن یعقوب و موسی و عیسی و محمد (ص) فامام شبهه من یونس فرجوعه من غیبته و هو شاب بعد كبر السن و اما
[ صفحه 187]
شبهه من یوسف فالغیبتة من خاصته و عامته و اختفاءه عن اخوته و اشكال امره علی ابیه یعقوب النبی (ع) مع قرب المسافة بینهما، و اما شبهه من موسی (ع) فهو دوام خوفه و طول غیبته و خفاء مولده علی عدوه و حیرة شیعته من بعده مما لقوا من الاذی و الهوان الی ان یأذن الله فی ظهوره و ایده علی عدوه و اما شبهه من عیسی (ع) فاختلاف من اختلف فیه حتی قالت طائفة: ما ولد و طائفة قالت: مات و طایفة قالت: صلب و اما شبهه من جده محمد (ص) فتجریده السیف و قتله اعداء الله و اعداء رسوله و الجبارین و الطواغیت، و انه ینصر بالسیف و الرعب و انه لا ترد له رایة و ان من علامات خروجه خروج السفیانی من الشام و خروج الیمانی و صیحة من السماء فی شهر رمضان، و مناد ینادی باسمه و اسم ابیه.
به نقل از محمد بن مسلم (ره) گفت به خدمت حضرت امام باقر (ع) رسیدم و قصدم این بود كه درباره ی قائم آل محمد (ص) پرسش كنم حضرت ابتدا به سخن كرد و فرمود: ای محمد بن مسلم همان در قائم آل محمد (ص) شباهت با پنج پیغمبر (ع) است: یونس بن متی (ع) و یوسف بن یعقوب (ع) و موسی (ع) و عیسی (ع) و محمد (ص) و اما شباهتش با یونس (ع) در برگشتن او از زمان غیبت با سالخوردگی كه داشت جوان بود و شباهت به یوسف (ع) غایب بودنش از خواص و نزدیكان از عامه مردم و پنهان بودنش از برادران و اشكال كار او از پدرش یعقوب پیغمبر (ع) بود با اینكه فاصله بینشان اندك بود و اما شباهتش به موسی (ع) دوام ترس و طول زمان غیبت و پنهان بودن ولادتش بر دشمن و سرگردان ماندن شیعیانش پس از او كه انواع اذیت و خواری دیدند تا خدا اذن ظهورش داد و او را بر دشمن پیروز ساخت و اما شباهت او به عیسی (ع) اختلاف مردم درباره ی او برخی گفتند متولد نشده بعضی گفتند از دنیا رفته و پاره ای گفتند بدار كشیده شد و اما شباهت او به جدش محمد (ص) شمشیر كشیدن و با دشمنان خدا و پیغمبر (ص) و ستمكاران و طاغوتها جنگیدن و اینكه بوسیله شمشیر و ترس در دل دشمن پیروز شود و پرچمی از او برنمی گردد و از علامتهای خروج او خروج سفیانی از شمال و خروج یمانی از یمن و صیحه آسمانی در ماه مبارك رمضان و فریاد منادی از آسمان است كه بنام او و پدر بزرگوارش تصریح كند.
[ صفحه 188]
(كشف الغمه ج 2 ص 525):
عن الحسین بن خالد قال: قال الرضا (ع): لا دین لمن لا ورع له، و لا ایمان لمن لا تقیة له، و ان اكرمكم عندالله اتقاكم فقیل له: یابن رسول الله الی متی قال: الی یوم الوقت المعلوم و هو یوم خروج قائمنا فمن ترك التقیة قبل خروج قائمنا فلیس منا فقیل له: یابن رسول الله من القائم منكم اهل البیت؟قال: الرابع من ولدی ابن سیدة الاماء یطهر الله به الارض من كل جور و یقدسها من كل ظلم و هو الذی یشك الناس فی ولادته و هو صاحب الغیبة قبل خروجه و اذا خرج اشرقت الارض بنوره و وضع میزان العدل بین الناس فلا یظلم احد احدا و هو الذی تطوی له الارض و لا یكون له ظل و هو الذی ینادی مناد من السماء یسمعه جمیع اهل الارض بالدعاء الیه یقول: الا ان حجة الله قد ظهر عند بیت الله فاتبعوه فان الحق معه و فیه و هو قول الله عزوجل: «ان نشأ ننزل من السماء آیة فظلت اعناقهم لها خاضعین».
به نقل از حسین بن خالد گفت: حضرت امام رضا (ع) فرمود: كسی كه ورع و پارسایی ندارد و پندار نیست و آنكس كه تقیه نكند بی ایمان است و همان گرامی ترین شما در پیشگاه خدا پرهیزگارترین شما باشد عرض شد: یابن رسول الله (ص) تا چه وقت باید تقیه كرد «فرمود: تا زمان و وقتی كه معلوم است و آن روزی است كه قائم (عج) خروج كند و هر كس قبل از خروج قائم (عج) تقیه را ترك گوید از ما نیست عرض شد: یابن رسول الله (ص) قائم شما اهل بیت (ع) كیست؟ فرمود: چهارمین فرزند من كه پسر سیدة كنیزان است خدا زمین را بوسیله او از پلیدی هرگونه ستم و ظلمی پاك و تطهیر فرماید و او است آنكس كه مردم در ولادتش به شك باشند و او صاحب غیبت قبل از خروجش می باشد و چون خروج فرماید زمین به نور وجودش درخشان گردد و ترازوی عدل در میان مردم گذارده و هیچكس به كسی ستم نكند و او است كسی كه زمین برای او درنوردیده شود و خود سایه ندارد و از آسمان منادی فریاد بركشد و مردم را دعوت به سوی او كند كه آن فریاد به گوش ائمه مردم برسد گوید؛ هان كه حجت خدا در بیت خدا ظاهر گشته متابعتش كنید زیرا حق با او و در او است و با این معنی آیه ی شریفه اشاره فرموده: «اگر خواهانیم نازل كنیم بر آنان از آسمان علامتی و
[ صفحه 189]
گردنهایشان برای آن علامت فروتن شود»
(اصول الكافی غیر مترجم ج 1 ص 333):
عن الریان بن الصلت قال: سمعت اباالحسن الرضا (ع) یقول: و سئل عن القائم فقال: لا یری جسمه و لا یسمی اسمه.
به نقل از ریان بن صلب گفت: از حضرت ابوالحسن امام رضا (ع) شنیدم در حالی كه درباره ی حضرت قائم (عج) از او سئوال شده بود فرمود: جسم او دیده نشود و نام او یاد نگردد.
(یوم الخلاص ص 121 و بحار ج 52 ص 91 و اصول الكافی غیر مترجم ج 1 ص 338):
عن زرارة (ره)قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول: ان للقائم (عج) غیبتة قبل ان یقوم قلت: و لم؟ قال: انه یخاف و اؤ ما بیده الی بطنه یعنی القتل.
به نقل از زرارة (ره) گفت: از حضرت ابی عبدالله امام صادق (ع) شنیدم می فرمود: همانا حضرت قائم (عج) را غیبتی قبل از قیام باشد عرض كردم: چرا غیبت دارد؟ فرمود: او می ترسد و با دست مبارك اشاره به شكم خود فرمود یعنی از قتل می ترسد.
(كمال الدین و تمام النعمه ص 95):
عن داود بن كثیر الرقی (ره) عن ابیعبدالله (ع) فی قول الله عزوجل: «هدی للمتقین الذین یؤمنون بالغیب» قال: من اقر بقیام القائم (عج) انه حق.
به نقل از داود بن كثیر رق (ره) از حضرت امام صادق (ع) در تفسیر آیه كریمه: «رهنمای متقیان است آنانكه ایمان به غیبت دارند» فرمود: كسیكه اقرار به قیام حضرت قائم (عج) كند كه او حق است.
(كمال الدین و اتمام النعمه ص 373):
عن الاصبغ بن نباته قال: خرج علینا امیر المؤمنین علی بن ابیطالب (ع) ذات یوم و یده فی یدابنه الحسن (ع) و هو یقول خرج علینا رسول الله (ص) ذات یوم و یدی فی یده هكذا و هو یقول خیر الخلق بعدی و سیدهم اخی هذا و هو امام كل مسلم و مولی «امیر خ ل» كل مؤمن بعد و فاتی الا و انی اقول ان خیر الخلق بعدی و سیدهم ابنی هذا و هو امام كل مؤمن و مولی كل مؤمن بعد وفاتی الا و انه سیظلم بعدی كما
[ صفحه 190]
ظلمت بعد رسول الله (ص) و خیر الخلق و سیدهم بعد الحسن ابنی اخوه الحسین المظلوم بعد اخیه المقتول فی ارض كربلا اما انه و اصحابه من سادة الشهداء یوم القیامة و من بعد الحسین تسعة من صلبه خلفاء الله فی ارضه و حججه علی عباده و امناءه علی وخیه و ائمة المسلمین و قادة المومنین و سادة المتقین و تاسعهم القائم الذی یملاء الله به الأرض نورا بعد ظلمتها و عدلا بعد جورها و علما بعد جهللها و الذی بعث محمد اخی بالنبوة و اختصنی بالأمامة لقد نزل بذلك الوحی من السماء علی لسان روح الأمین جبرئیل. الحدیث.
به نقل از اصبغ بن نباته (ره) گفت: حضرت امیر المومنین (ع) در حالی كه دست فرزند برومندش حضرت امام حسن مجتبی (ع) را بدست گرفته بود روزی به سوی ما آمد و می فرمود: روزی حضرت رسول اكرم (ص) در حالی كه اینگونه دستم را بدست داشت بیرون آمد و می فرمود: بهترین خلق و سرور همه پس از من این برادر من می باشد و او امام همه مسلمانان و صاحب اختیار همه مومنان پس از رحلت من است و من می گویم: همانا بهترین خلق خدا و سرور همه پس از من این فرزند من است و او امام و صاحب اختیار ائمه مومنان پس از رحلت من خواهد بود هان كه به او پس از من ستم می شود همچنانكه به من پس از حضرت رسول خدا (ص) ستم شده و پس از امام حسن (ع) بهترین خلق و سرورشان فرزندم و برادر حسن (ع) امام حسین (ع) است كه پس از امام حسن (ع) مظلوم و شهید سرزمین كربلا خواهد شد هان كه او و اصحابش در روز قیامت سروران شهداء باشند و پس از امام حسین (ع) نه فرزند از صلب او خلفای خدا در زمین و حجت های خدا بربندگانش و امنای خدا بر وحی او و امامان مسلمین و رهبران مومنین و سروران متقیان باشند كه نهمین آنان قائم است آنكس كه خدا با دست او زمین را سرشار از نور فرماید پس از آنكه ظلمت آنرا فرا گرفته باشد و پر از عدل كند پس از ظلم و لبریز از علم كند پس از جهل و قسم به آنكس كه محمد (ص) برادرم را به نبوت و مرا مخصوص به امامت فرمود به این حقیقت وحی آسمانی بر زبان روح الامین جبرئیل (ع) نازل گردید.
(كمال الدین و اتمام النعمه ص 430):
عن معویة بن وهب عن ابی جعفر (ع) قال: قال رسول الله (ص) طوبی لمن ادرك
[ صفحه 191]
قائم اهل بیتی و هو یأتم به فی غیبته قبل قیامه و یتولی اولیائه و یعادی اعدائه ذلك من رفقایی و ذوی مودتی و اكرم امتی علی یوم القیامة.
به نقل از معویة بن وهب از حضرت امام باقر (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: خوشا به حال كسی كه قائم اهل بیتم را ادراك و در ایام غیبت و پیش از قیام به او اقتداء كند و دوستانش را دوست و دشمنانش را دشمن بدارد اینچنین كسی از رفقا، و دوستان و گرامی ترین امتم در روز قیامت در پیشگاه من باشد.
(كمال الدین و تمام النعمه ص 420 و كشف الغمه ج 2 ص 521 و اثباة الهداه ج 3 ص 464):
عن الرضا (ع) عن ابائه عن علی (ع) انه قا للحسین (ع): التاسع من ولدك یا حسین هو القائم بالحق و المظهر للدین و الباسط للعدل، قال الحسین (ع): فقلت له: و ان ذلك لكائن؟ فقال (ع): ای والذی بعث محمدا بالنبوة و اصطفاه علی جمیع البریة و لكن بعد غیبة و حیرة لا یثبت فیها علی دینه الا المخلصون المباشرون لروح الیقین الذین اخذ الله میثاقهم بولایتنا و كتب فی قلوبهم الایمان و ایدهم بروح منه.
حضرت امام رضا (ع) از پدران بزرگوارش (ع) از حضرت امیرالمؤمنین (ع) كه به حضرت امام حسین (ع) فرمود: نهمین فرزندت یا حسین (ع) قائم بر حق و ظاهر كننده ی دین و گسترش دهنده ی عدل است امام حسین (ع) عرض كرد: این امر واقع شدنی است؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه محمد (ص) را به نبوت مبعوث كرد و او را بر همه افراد بشر برتری داد ولی پس از غیبت و حیرت طولانی كه در آن روزگار تنها مخلصانی كه هم آهنگ روح یقینند و خدایتعالی از آنان پیمان ولایت ما را اخذ فرموده و ایمان را در قلوب ایشان نوشته و بوسیله روح خود آنانرا تایید بخشیده در دین ثابت خواهند ماند.
(بحار ج 51 ص 148):
عن المفضل بن عمر قال: قلت لابی عبدالله (ع) ما علامة القائم؟ قال: اذا استدار الفلك فقیل مات او هلك فی ای واد سلك: قلت جعلت فداك ثم یكون ماذا؟ قال: لا یظهرو الا بالسیف.
به نقل از مفضل بن عمر گفت: به حضرت امام صادق (ع) عرض كردم: علامت
[ صفحه 192]
قائم (عج) چیست؟ فرمود: هنگامی كه فلك دور زند گفته شود: او مرده یا هلاك شده در كدام وادی راه می رود. عرض كردم: فدایت شوم سپس چه خواهد شد؟ فرمود: ظاهر نمی شود مگر با شمشیر.
(بحار ج 52 ص 130 و كمال الدین و اتمام النعمة ص 403):
عن سدیر عن ابیعبدالله (ع) قال قال رسول الله (ص): طوبی لمن ادرك قائم اهل بیتی و هو مقتد به قبل قیامه یاتم به و بائمة الهدی من قبله و یتبرا الی الله عزوجل من عدوهم اولئك رفقائی و اكرم امتی علی.
به نقل از سدیر از حضرت امام صادق (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: خوشا حال كسی كه قائم اهل بیتم را ادراك كند و پیش از قیام اقتدایش نماید و امامت او و ائمه هداة قبل از او را بپذیرد و بسوی خدای عزوجل از دشمنانش بیزاری جوید. آنان رفقای من و گرامی ترین افراد امتم باشند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 444 و اصول الكافی ج 2 ص 175 و بحار ج 52 ص 156):
عن عبید بن زرارة، عن ابی عبدالله (ع) قال: للقائم غیبتان، یشهد فی احدیهما المواسم یری الناس و لا یرونه.
به نقل از عبید بن زرارة (ره) از امام صادق (ع) فرمود: قائم (عج) دو غیبت دارد در یكی از آن دو غیبت در موسم های حج حضور خواهد داشت و مردم را می بیند ولی مردم او را نمی بینند.
(بحرا ج 51 ص 34 و اثبات الهداة ج 3 ص 457):
احمد بن الفضل قال: حدثنا بكر بن محمد البصری (القصری خ ل) قال: حدثنا الحسین بن علی بن محمد بن علی بن موسی عن ابیه علی بن مو سی عن ابیه موسی بن جعفر بن محمد (ع) قال: لا یكون القائم الا امام بن امام و و صی بن وصی.
احمد بن فضل گفت: بكر بن محمد بصری (قصری خ ل) گفت: حسین بن امام هادی (ع) بن امام جواد (ع) بن امام رضا (ع) از پدر بزرگوارش امام كاظم (ع) خبر داد كه فرمود: قائم (عج) منحصرا امام فرزند امام و وصی فرزند وصی باشد.
[ صفحه 193]
(بحار ج 51 ص 5 و اثبات الهداة ج 3 ص 483):
عن ابی غانم الخادم قال: ولد لابی محمد (ص) ولد فسماه محمدا فعرضه علی اصحابه یوم الثالث و قال: هذا صاحبكم من بعدی و خلیفتی علیكم و هو القائم الذی تمتد الیه الأعناق بالانتظار و اذا امتلاءت الأرض جورا و ظلما فملاءها قسطا و عدلا.
به نقل از ابی غانم خادم گفت: فرزندی برای حضرت امام حسن عسكری (ع) متولد شد كه او را محمد نام گذاشت و در روز سوم تولد او را به اصحابش نشان داد و فرمود: این فرزند پس از من صاحب اختیار و جانشین من بر شما است و او است همان قائم كه گردنها به انتظار او كشیده شود به هنگامی كه زمین پر از ظلم و ستم گردد و او آنرا سرشار از قسط و عدل كند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 485):
ابوالادیان قال: كنت اخدم الحسن بن علی (ع) فدخلت الیه فی علته التی تو فی فیها فكتب معی كتبا و قال: تمضی بها الی المدائن فانك ستغیب خمسة عشر یوما، فتدخل الی سر من رای یوم الخامس عشره و تسمع الواعیة فی داری و تجدنی علی المغتسل، قال ابوالادیان: فقلت: یا سیدی فاذا كان كذالك فمن؟ قال: من طالبك بجوابات كتبی فهو القائم من بعدی فقلت: زدنی فقال: من صلی علی فهو القائم بعدی فقلت: زدنی فقال: مبن اخبر بما فی الهمیان فهو القائم من بعدی و خرجت بالكتب الی المدائن و اخذت جواباتها، و دخلت سر من رأی یوم الخامس عشر كما ذكر لی فاذا انا بالواعیة علی نعشه مكفنا فتقدم جعفر بن علی لیصلی علی اخیه فلما هم بالتكبیر خرج صبی بوجهه سمرة، و بشعره قطط باسنانه تفلج فجذب رداء جعفربن علی و قال: یا عم تاخر فانا احق بالصلوة علی ابی فتأخر جعفر و قد اربد و جهه فتقدم الصبی فصلی علیه و دفن الی جنب قبر ابیه ثم قال: یا بصری هات جواب الكتابات التی معك، فدفعتها الیه فقلت فی نفسی: هذه ثنتان بقی ما فی الهمیان (الحدیث) و فیه انه اخبر بما فی الهمیان.
ابوالادیان گفت: من خدمتگذار حضرت امام حسن بن علی عسكری (ع) بودم هنگامی كه حضرت دچار مرض موت گردید به خدمتش رسیدم حضرت نامه هایی
[ صفحه 194]
نوشت و به من داد و فرمود:این نوشته ها را به مدائن ببر و تو تا پانزده روز در سر من رأی «سامرة» نخواهی بود و در روز پانزدهمین چون وارد شهر می شوی فریاد و ناله از خانه ام خواهی شنید و مرا در غسل گاه خواهی یافت.ابوالادیان گفت: عرض كردم: ای سید و مولای من اگر این حادثه پیش آید. به كدام مرجع رو كنم؟ آنكس كه جواب نامه ها را از تو بطلبد او قائم پس از من است عرض كردم بیشتر بفرمایید. فرمود: آنكس كه بر من نماز گذارد او قائم پس از من باشد. عرض كردم: بیشتر بیان كن، فرمود: كسیكه بدانچه در میان موجودات ترا خبر دهد قائم پس از من باشد من نامه ها را به مدائن بردم و پس از پانزده روز به سر من رأی برگشتم همچنانكه امام (ع) فرمود بود فریاد و ناله از خانه ی حضرت برخاست. دیدم كه بدم حضرت در غسل گاه است. تا آنجا كه گفت: چون بخانه داخل شدیم دیدم مبارك امام (ع) كفن كرده حاضر است جعفر بن علی (برادر امام (ع) مشهور به جعفر كذاب) جلو آمد كه بر جسد مبارك نماز گذارد چون تصمیم گرفت كه تكبیر گوید بنا گاه كودكی گندم گون كه مویش مجعد و دندانهایش گشاده بود ردای جعفر را گرفت و فرمود: ای عمو پس برو كه من سزاوارتر از توبه گذاردن نماز بر پدرم می باشم جعفر به عقب رفت در حالی كه چهره اش در هم رفته بود و آن كودك به جلو آمد و نماز بر امام (ع) گذارد و حضرت در كنار قبر مطهر پدر بزرگوارش (ع) به خاك سپرده شد آنگاه آن كودك عزیز من فرمود: ای بصری جواب نامه هایی را كه با تست بیاور من به خدمتش دادم و به خود گفتم این دو علامت بود ولی خبر از آنچه در همیان است باقی ماند در پایان این حدیث آمده كه حضرت از محتوای همیان نیز خبر داد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 609):
عن سلیمان الدیلمی عن النوشجانی فی حدیث یزدجرد لما بلغه خبر القادسیة انه قتل بها خمسون الف قتیل من الفرس، خرج یزدجرد هاربا فی اهل بیته، فوقف بباب الأیوان فقال: السلام علیك ایها الأیوان ها انا ذا منصرف عبنك و راجع الیك انا او رجل من ولدی، لم یدن زمانه و لا ان او انه، قال: سلیمان الدیلمی فدخلت علی ابی عبدالله (ع) فسألته عن ذلك و قلت له: ما قوله رجل من ولدی؟ فقال ذاك صاحبكم القائم بامرالله عزوجل السادس من ولدی، قد ولده یزدجرد
[ صفحه 195]
فهو ولده.
به نقل از سلیمان دیلمی از نوشجانی در خبر یزدگرد (آخرین پادشاه ساسانی) هنگامی كه به او گزارش رسید: پنجاه هزار تن از سپاهیان ایران در قادسیه كشته شدند. یزدگرد همراه خانواده خود به قصد فرار بیرون آمد و در كنار در ایوان ایستاد و گفت: سلام بر تو ای ایوان اینك من از تو خارج می شود و به سوی تو بازگشت می كنم یا مردی از فرزندان من به سوی تو باز می گردد كه هنوز زمانش نزدیك نشده. سلیمان دیلمی گوید: من به خدمت حضرت امام صادق (ع) رسیدم و این مطلب را پرسیدم كه منظور یزدگرد: (مردی از فرزندان من) چیست؟ امام (ع) فرمود: منظورش قائم به امر خدای عزوجل ششمین فرزند من می باشد كه یزدگرد او را فرزند خود دانسته.
(اثبات الهداة ج 3 ص 623):
قال احمد بن حجر الشافعی المصری فی كتاب الصواعق المحرقة فی الرد علی الرافضة و المتز ندقة فی ترجمة الحسن العسكری (ع): و لم یخلف غیر ولده ابی القاسم محمد الحجة و عمره عند وفاة ابیه خمس سنین لكن اتاه الله فیه الحكمة، و یسمی القائم المنتظر لانه ستر و غاب، فلم یعرف این ذهب، و مر فی الایة الثانیة عشر قول الرافضة فیه انه هو المهدی.
احمد ابن حجر شافعی مصری در كتاب الصواعق المحرقه خود كه در رد بر رافضیان و زندیقان نوشته در ترجمه حضرت امام حسن عسكری (ع) گوید: فرزندی باقی نگذاشت بجز فرزندش ابوالقاسم محمد (ع) حجت كه عمرش به هنگام وفات پدر بزرگوارش پنج سال بود ولی خدا در آن سن اندك حكمت به او كرامت فرمود و او قائم منتظر (ع) نامیده شد زیرا مخفی و غائب شده و كسی ندانست كه به كجا رفت و در علامت دوازدهم گفتار رافضیان در مورد او بیان شده كه او را مهدی (عج) می دانند.
(اعیان الشیعه ج 2 ص 55):
(الصدوق فی اكمال الدین) بسنده انه لما صالح الحسن بن علی (ع) معاویة دخل علیه الناس فلامه بعضهم علی بیعته فقال (ع): و یحكم ما تدرون ما عملت؟ و الله الذی عملت خیر لشیعتی مما طلعت علیه الشمس او غربت الا
[ صفحه 196]
تعلمون اننی امامكم مفترض الطاعة علیكم و احد سیدی شباب اهل الجنة بنص من رسول الله (ص)؟ قالوا: بلی قال: اما علمتم ان الخضر لما خرق السفینة و قتل الغلام و اقام الجدار كان ذلك سخطا لموسی بن عمران (ع) اذ خفی علیه وجه الحكمة فیه و كان ذلك عند الله حكمة و صوابا اما علمتم انه ما منا احد الا و یقع فی عنقه بیعه لطاغیة زمانه الا القائم الذی یصلی روح الله عیسی بن مریم خلفه فان الله عزوجل یخفی ولادته و یغیب شخصه لئلا یكون لاحد فی عنقه بیعة اذا خرج ذاك التاسع من ولد اخی الحسین ابن سیدة الاماء یطیل الله عمره فی غیبته ثم یظهره بقدرته فی صورة شاب ابن دون اربعین سنة ذلك لیعلم ان الله علی كل شیئی قدیر.
شیخ صدوق (ره) در كتاب كمال الدین به سند خود فرمود: هنگامی كه حضرت امام حسن بن علی مجتبی (ع) با معاویه صلح فرمود مردم به خدمتش رسیدند برخی درباره ی بیعت حضرت با معاویه ملامت نمودند. امام (ع) فرمود: نمی دانید كه من چه كاری انجام دادم به خدا قسم آنچه من كردم برای شیعیانم بهتر است از آنچه آفتاب بر آن طلوع و غروب می كند مگر نمی دانید كه من امام واجب الاطاعة شما هستم و من یكی از دو سرور جوانان اهل بهشتم به نصی كه از حضرت رسول اكرم (ص) رسیده؟ عرض كردند: آری فرمود: مگر نمی دانید كه خضر (ع) چون كشتی را سوراخ كرد و بچه را كشت و دیوار را تعمیر كرد موجب خشم موسی بن عمران (ع) گردید بدلیل مخفی بودن حكمت آن عمل بر وی بود؟ در حالی كه آن كار در پیشگاه خدا حكمت داشت و درست بود. مگر نمی دانید كه هیچیك از ما اهل بیت (ع) نیست جز آنكه طاغوت های زمان بر گردنش حق بیعتی دارند بجز قائم (عج) كه روح الله علی بن مریم در پشت سرش نماز می خواند زیرا خدا ولادتش را مخفی و شخص او را از دیدگان غائب می سازد تا كسی را بر گردن او حق بیعتی نباشد هنگامی كه خروج می كند و او نهمین فرزند از فرزندان برادرم امام حسین (ع) و فرزند سرور كنیزان باشد خدا در ایام غیبت او عمرش را طولانی فرماید سپس او را با قدرت خود ظاهر می سازد و به صورت جوان كمتر از چهل سالگی این حقیقت برای آن باشد تا دانسته شود كه خدا بر هر چیزی توانا و قادر است.
[ صفحه 197]
(اعیان الشیعه ج 2 ص 55):
الصدوق فی اكمال الدین بسنده عن جعفر بن محمد عن ابیه عن جده عن الحسین بن علی (ع) انه قال: فی التاسع من ولدی سنة من یوسف و سنة من موسی بن عمران و هو قائمنا اهل البیت یصلح الله تبارك و تعالی امره فی لیلة واحده
(و بسنده) عن الحسین (ع) قائم هذه الأمة هو التاسع من ولدی و هو صاحب الغیبة و هو الذی یقسم میراثه و هو حی
(و بسنده) عنه منا اثنا عشر مهدیا اولهم امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع) و اخرهم التاسع من ولدی و هو الامام القائم بالحق یحیی الله به الارض بعد موتها و یظهر به دین الحق علی الدین فیها آخرون فیؤذون و یقال لهم متی هذا الوعد و ان كنتم صادقین اما ان الصابر فی غیبة علی الاذی و التكذیب بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدی رسول الله (ص) (و بسنده) عنه: لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطول الله ذلك الیوم حتی یخرج رجل من ولدی یملاءها عدلا و قسطا كما ملئت جورا و ظلما.
شیخ صدوق (ره) در كمال الدین به سند خود از حضرت امام صادق (ع) از پدر بزرگوارش (ع) از جدش از حضرت امام حسین بن علی (ع) فرمود: در نهمین فرزندم سنتی از یوسف (ع) و سنتی از موسی بن عمران (ع) باشد و او قائم از ما اهل بیت (ع) است كه خدای تبارك و تعالی كارش را رد یك شب اصلاح فرماید.
و نیز شیخ صدوق (ره) به سند خود از امام حسین (ع) فرمود: قائم این امت نهمین فرزندم می باشد داوود صاحب غیبت است كه میراثش تقسیم می گردد در حالی كه زنده است.
و نیز شیخ صدوق (ره) به سند خود از امام حسین (ع) فرمود: از ما دوازده مهدی (ع) كه اول ایشان حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) و آخرشان نهمین فرزندم باشد و او امام قائم به حق است خدا با دست او زمین مرده را زنده فرماید و دین حق را آشكار را سازد و دینداران اذیت بینند و مخالفان به آنان گویند اگر راست گوئید كجا است آن وعده هان كه صابر در غیبت او بر اذیت و تكذیب مخالفان منزلت كسی
[ صفحه 198]
را دارد كه با شمشیر در پیشگاه رسول اكرم (ص) جهاد كرده باشد.
و شیخ صدوق (ره) از امام حسین (ع) فرمود: اگر از دنیا باقی نماند مگر یك روز البته خدا آنروز را طولانی كند تا مردی از فرزندانم خروج فرماید و زمین را سرشار از عدل و داد كند همچنانكه پر از ظلم و جور شده باشد.
(اعیان الشیعه ج 2 ص 57):
(اكمال الدین) بسنده عن الهادی (ع) االخلف من بعدی ابنی الحسن فكیف لكم بالخلف من بعد الخلف فقلت و لم جعلنی الله فداك؟ فقال: لأنكم لا ترون شخصه و لا یحل لكم ذكره باسمه قلت فكیف نذكره قال قولوا الحجة من آل محمد (و بسنده) عنه (ع) صاحب هذا الأمر من یقول الناس لم یولد بعد.
شیخ صدوق (ره) در كتاب كمال الدین به سند خود از حضرت امام هادی (ع) فرمود: جانشین پس از من فرزندم امام حسن (ع) است پس چگونه باشد درباره ی جانشین پس از جانشین من راوی گفت: عرض كردم: فدایت شوم چگونه؟ فرمود: زیرا شما شخص او را نمی بینید و ذكر نام او بر شما حلال نباشد. عرض كردم: پس چه بگوئیم؟ فرمود: بگوئید حجت آل محمد (ص) شیخ صدوق (ره) به سند خو د از امام هادی (ع) فرمود: صاحب الأمر (عج) كسی است كه مردم گویند هنوز متولد نشده است.
(اعیان الشیعه ج 2 ص 56):
(الصدوق (ره) فی اكمال الدین بسنده عن علی بن الحسین (ع): القائم منا تخفی ولادته علی الناس حتی یقولوا لم یولد بعد لیخرج حین یخرج و لیس لاحد فی عنقه بیعة «المفید (ره) فی المجالس» بسنده عن علی بن الحسین (ع) لتأتین فتن یقطع اللیل المظلم لا ینجوا الا من اخذ الله میثاقه اولك مصابیح الهدی و ینابیع العلم ینجیهم الله من كل فتنة مظلمة كأنی بصاحبكم قد علا فوق نجفكم بظهر كوفان ثلاث مائة و بضعة عشر رجلا جبرئیل عن یمینه و میكائیل عن شماله و اسرافیل امامه معه رایة رسول الله (ص) قد نشرها لا یهوی بها الی قوم الا اهلكهم الله عزوجل.
شیخ صدوق (ره) در كتاب كمال الدین به سند خود از حضرت امام سجاد علی بن الحسین (ع) فرمود: قائم (عج) ولادتش بر مردم پنهان می ماند تا بگویند هنوز متولد
[ صفحه 199]
نشده تا وقتی كه خروج می كند بیعتی از كسی بر عهده اش نباشد شیخ مفید (ره) در كتاب مجالس به سند خود از امام زین العابدین (ع) فرمود: فتنه ها البته مثل پاره های شب تاریك فرا می رسد كه از آن نجات نیابد مگر كسی كه خدا از او پیمان گرفته باشد آنان چراغ هدایت و سرچشمه های علمند خدا ایشانران از هر فتنه تاریكی نجات می بخشد گویی صاحب الامر (ع) را می بینم كه در بالای نجف شما در پشت كوفه برخاسته با سیصد و چندتن جبرئیل (ع) در جانب راست و میكائیل (ع) در طرف چپ و اسرافیل (ع) در پیش رویش باشد و پرچم حضرت رسول اكرم (ص) با او است كه آنرا می گشاید و به سوی هیچ قومی آنرا نگیرد جز آنكه خدای عزوجل هلاكشان سازد.
(اعیان الشیعه ج 2 ص 57):
عن الهروی قال سمعت دعبل بن علی الخزاعی یقول انشدت مولای علی بن موسی الرضا (ع) قصیدتی التی اولها.
مدارس آیات خلت من تلاوة
و منزل وحی مقفر العرصات
فلما انتهیت الی قولی
خروج امام لا محالة قائم
یقول علی اسم الله و البركات
یمیز فینا كل حق و باطل
و یجزی علی النعماء و النقمات
بكی الرضا (ع) بكاء شدیدا ثم رفع رأسه الی فقال لی یا خزاعی نطق روح القدس علی لسانك بهذین البیتین فهل تدری من هذا الامام و متی یقوم فقلت لا یا مولای الا انی سمعت بخروج امام منكم یطهر الارض من الفساد و یملاءها عدلا كما ملئت جورا فقال یا دعبل الامام بعدی محمد ابنی و بعد محمد ابنه علی و بعد علی ابنه الحسن و بعد الحسن ابنه الحجة القائم المنتظر فی غیبته المطاع فی ظهوره لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطول الله ذلك الیوم حتی یخرج فیملاها عدلا كما ملئت جورا و اما متی فاخبار عن الوقت و لقد حدثنی ابی عن ابیه عن ابائه عن علی (ع) ان النبی قیل له یا رسول الله متی یخرج القائم من ذریتك فقال مثله مثل الساعة لا یجلیها لوقتها الا ثقلت فی السماوات و الأرض لا تأتیكم الا بغتة و الأخبار عنه فی ذلك كثیرة.
[ صفحه 200]
به نقل از هروی گفت: از دعبل بن علی خزاعی شنیدم می گفت: در محضر امام علی بن موسی الرضا (ع) قصیده ای را كه آغازش:
مدارس ایات خلت من تلاوة
و منزل وحی مقفر العرصات
بود سرودم. چون به این ابیات رسیدم:
خروج امام لا محالة قائم
یقول علی اسم الله و البركات
ممیز فینا كل حق و باطل
و یجزی علی النعماء و النقمات
امام (ع) به سختی گریست سپس سر مبارك بلند كرد و به من فرمود: ای خزاعی روح القدس این دو بیت را بر زبانت جاری ساخت آیا میدانی این امام (ع) كیست و در چه وقتی قیام فرمایند؟ عرض كردم ای مولای من نمی دانم جز آنكه شنیده ام امامی از شما خروج می كند كه زمین را از فساد پاك می كند و آنرا سرشار از عدل می سازد همچنانكه پر از ظلم و جور شده باشد امام (ع) فرمود: ای دعبل امام پس از من فرزند محمد است و پس از محمد فرزندش علی باشد و پس از علی فرزندش حسن باشد و پس از حسن فرزندش حجت قائم (عج) است كه در غیبتش مردم چشم براهش باشند و به هنگام ظهورش اطاعتش نمایند. اگر از دنیا باقی نماند مگر یك روز البته آن روز را خدا طولانی فرماید تا او خروج كند و زمین را پر از عدل سازد همچانكه پر از جور و ستم شد و اما در چه وقتی ظهور می كند خبر دادن از وقت ظهور خواهد بود. و به تحقیق پدر بزرگوارم (ع) از پدران بزرگوار خود از حضرت امیرالمؤمنین (ع) به من خبر داد كه از حضرت رسول اكرم (ص) پرسیدند قائم (عج) از ذریه تو در چه وقتی خروج می كند؟ فرمود: مثل او مثل وقوع قیامت است: «جلوه نمی دهد آنرا برای وقتش مگر خدا سنگین است در آسمانها و زمین ناگهانی بر شما پدید آید» و خبرهای بسیاری در این مورد موجود است.
(بحار ج 51 ص 38):
عن داود الرقی قال: قلت لابی عبدالله (ع): جعلت فداك قد طال هذا الأمر علینا حتی ضاقت قلوبنا و متنا كمدا فقال: ان هذا الامر آیس ما یكون و اشد غما، ینادی مناد من السماء باسم القائم و اسم ابیه فقلت: جعلت فداك ما اسمه؟ قال: اسمه اسم نبی و اسم أبیه اسم وصی.
[ صفحه 201]
به نقل از داود رقی (ره) گفت: به حضرت امام باقر (ع) عرض كردم فدایت شوم این امر بر شما طولانی شد تا آنجا دلهای ما تنگ گشته و اندوه و غصه ما را می كشد فرمود: این امر از هر چیزی نومید كننده تر و غم و اندوه آفرین تر است. منادی از آسمان بنام قائم (عج) و بنام پدرش (ع) فریاد می كشد عرض كردم فدایت شوم: اسمش چیست؟ فرمود: همنام پیغمر (ص) باشد و نام پدرش نام وصی پیغمبر.
(بحار ج 51 ص 120):
قال بن میثم رحمه الله: قد جاء فی بعض خطبه (ع) ما یجری مجری الشرح لهذا الوعد قال (ع): اعلموا علما یقینا ان الذی یستقبل قائمنا من امر جاهلیتكم و ذلك ان الامة كلها یومئذ جاهلیة الا من رحم الله فلا تعجلوا فیعجل الخوف بكم، و اعلموا ان الرفق یمن و الأناه راحة و بقاء، و الأمام اعلم بما ینكر و یعرف لینزعن عنكم قضاة السوء، و لیقبضن عنكم المراضین، و لیعز لن عنكم امراء الجور و لیطهرن الأرض من كل غاش، و لیعلمن بالعدل و لیقومن فیكم بالقسطاس المستقیم، و لیتمنن احیاؤكم رجعة الكرة عما قلیل فتعیشوا اذن، فان ذلك كائن.
مرحوم شیخ ابن میثم (ره) فرمود: در پاره ای از خطبه های حضرت امیرالمؤمنین به منزلت شرح این وعده است آمده: فرمود: یقین بدانید آنكس استقبال قائم ما می كند از امر جاهلیت است بدانجهت كه امت همگی در آنروز جاهل و نادان باشند مگر كسیكه خدایش رحم فرماید پس شتاب نكنید كه ترس بسوی شما شتاب گیرد و بدانید كه نرمی میمنت دارد و درنگ كردن آسایش و بقاء است و شخص امام (ع) به امور منكر و معروف از همه كس داناتر می باشد البته آسیب قاضیان از هم راضی را از شما برمی كند و مسلما از شما می گیرد و فرمانروایان ستمگر را از شما معزول می سازد و زمین را از وجود همه فریبكاران پاك می كند و عمل به عدل نماید و ترازوی دادگری و راستی در میان برپای می دارد و زندگان شما آرزو خواهند كرد كه بزودی رجعت كنند و برگردند و زندگی می كنید در این مكان و مسلما این امر شدنی است.
(بحار ج 51 ص 139):
عن عبدالله بن عطا قال: قلت لأبی جعفر (ع): اخبرنی عن القائم (ع) فقال: و الله
[ صفحه 202]
ما هو انا و لا الذی تمدون الیه اعناقكم و لا یعرف ولادته، قلت: بما ساربه رسول الله (ص) هدر ما قبله و استقبل.
به نقل از عبدالله بن عطا گفت: به حضرت امام باقر (ع) عرض كردم مرا از امر حضرت قائم (عج) باخبر گردان فرمود: قائم من نیستم و نه آنكس كه شما گردنهای خود را به سوی او كشیده دارید ولادتش شناخته نمی شود عرض كردم: مسیرش چیست؟ همان خط سیر حضرت رسول اكرم (ص) است.
(بحار ج 51 ص 151):
عن یونس بن عبدالرحمان قال: دخلت علی موسی بن جعفر (ع) فقلت له: یابن رسول الله (ص) انت القائم بالحق؟ فقال: انا القائم بالحق و لكن القائم الذی یطهر الارض من اعداء الله و یملأها عدلا كما ملئت جورا هو الخامس من ولدی، له غیبة یطول امدها خوفا علی نفسه یرتد فیها اقوام و یثبت فیها آخرون ثم قال (ع) طوبی لشیعتنا المتمسكین بجبنا فی غیبة قائمنا الثابتین علی موالاتنا و البراءة من اعدائنا اولئك منا و نحن منهم قد رضوا بنا ائمة و رضینا بهم شیعة و طوبی لهم هم و الله معنا فی درجتنا یوم القیامة.
به نقل از یونس بن عبدالرحم (ره) گفت: به خدمت حضرت امام كاظم (ع) رسیدم و عرض كردم: یابن رسول الله (ص) آیا تو قائم بر حق می باشی؟ فرمود: من قائم بر حق هستم ولی قائمی كه زمین را از وجود دشمنان خدا پاك سازد و زمین را سرشار از عدل فرماید همچنانكه پر از ستم شده باشد او پنجمین فرزند من است كه غیبت طولانی دارد به خاطر ترس ورود آسیب بر وجودش در آن گروههایی مرتد شوند و گروههای دگر ثابت می مانند سپس فرمود: خوشا حال شیعیان ما كه در غیبت قائم ما به دوستی تمسك می جویند و بر ولایت ما و بیزاری از دشمنان ما ثابت می مانند آنان از ما می باشند و ما از ایشان می باشیم آنان راضیند كه ما امامانشان باشیم و ما راضی هستیم كه آنان شیعیان ما باشند و خوشا حال آنان آنان به خدا قسم در درجات ما در روز قیامت باشند.
(بحار ج 52 ص 98):
عن ابی خالد الكابلی فی حدیث له اختصرناه قال: سألت اباجعفر ان یسمی
[ صفحه 203]
القائم حتی اعرفه باسمه فقال: یا باخالد. سألتنی عن امر لو ان بنی فاطمة عرفوه لحرصوا علی ان یقطعوه بضعة بضعة.
به نقل از ابوخالد كابلی كه در حدیثی آمده و ما آنرا مختصر كرده ایم: از حضرت امام باقر (ع) خواستم نام حضرت قائم مرا بگوید تا من او را به اسمش بشناسم، فرمود: ای ابوخالد از امری سئوال كردی كه اگر فرزندان فاطمه (س) آنرا بدانند و بشناسند با حرص تمام او را پاره پاره كنند.
(بحار ج 52 ص 280):
عن ابی جعفر (ع) قال: سمعته یقول: ]حم[ عسق عداد سنی القائم و (ق) جبل محیط بالدنیا من زمرد اخضر فخضرة السماء من ذلك الجبل و علم كل شی ء فی (عسق).
روای گفت: از امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: (حم،عسق) شماره ی سن حضرت قائم (ع) حضرت قائم (ع) است و (ق) نام كوهی است كه بر دنیا محیط است و از زمرد سبز باشد و سبزی آسمان از آن كوه است و علم هر چیزی در «عسق» می باشد.
(بحار ج 52 ص 378):
عن الثمانی، عن علی بن الحسین، عن ابیه، عن جده (ع) قال: قال رسول الله (ص): الائمة من بعدی اثنا عشر اولهم یا علی و آخرهم القائم الذی یفتح الله تعالی ذكره علی یدیه مشارق الارض و مغاربها.
به نقل از ابوحمزه شمالی (ره) از حضرت امام سجاد علی بن الحسین (ع) از پدر بزرگوارش (ع) از جد ماجدش (ص) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: امامان پس از من دوازده تن می باشند اول ایشان علی (ع) تو هستی و آخرشان قائم (ع) می باشد آنكس كه خدای تعالی بدست او شرق ها و مغربهای زمین را می گشاید.
[ صفحه 204]
قال امیرالمؤمنین (ع): بین یدی القائم موت احمر و موت ابیض، و جراد فی حینه و جراد فی غیر حینه كالوان الدم. فاما الموت الاحمر فالسیف، و اما الموت الابیض فالطاعون.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: در پیش رو قائم (عج) مرگ سرخ و مرگ سفید و ملخ در موقع و غیر فصل یقنن می باشد به رنگهای خون منظور از مرگ سرخ شمشیر و مرگ سفید طاعون است.
(یوم الخلاص ص 43):
قال رسول الله (ص): الأئمة من بعدی اثنا عشر، نسعة من صلب الحسین، و الناسع قائمهم و هم اهل بیتی و عترتی من لحمی و دمی.
حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: امامان پس از من دوازده نفر نه تن از صلب امام حسین است و نهمین آنان قائم (عج) می باشد و آنان اهل بیت و عترت من و از گوشت و خون من هستند.
(یوم الخلاص ص 46):
دخل جابر بن عبدالله (ره) علی فاطمة (س)، و بین یدیها لوح فیه اسماء الاوصیاء من ولدها فعددت اثنی عشر اسما، آخرهم القام، فعرف ان الامر حتم من امر الله تعالی.
جابر بن عبدالله انصاری (ره) به خدمت حضرت فاطمه (س) رسید و در نزد
[ صفحه 167]
حضرت لوحی بود كه نامهای اوصیا از فرزندانش نوشته بود. گفت: آن نامها را شماره كردم دوازده بود كه آخرشان قائم (ع)بود و دانستم كه آن امر حتمی از خدای تعالی است.
(یوم الخلاص ص 46):
قال جابر دخلت علی فاطمة بنت رسول الله (ص)،: و بین یدیها الواح فیها اسماء من ولدها. فعددت احد عشر اسما، آخرهم القائم (عج).
جابر (ره) گفت: به خدمت حضرت فاطمه (س) رسیدم در نزد حضرت الواحی دیدم در آن نامهای فرزندانش بود شماره كردم یازده اسم بود و آخرشان قائم (عج) بود.
(بحار ج 51 ص 158 و كتاب الغیبة للشیخ الطوسی ص 202):
عن ابی هاشم الجعفری قال: سمعت اباالحسن صاحب العسكر (ع) یقول: الخلف من بعدی ابنی الحسن فكیف لكم بالخلف من بعد الخلف؟ فقلت: ولم جعلنی الله فداك؟ فقال: لانكم لا ترون شخصه و لا یحل لكم ذكره باسمه، قلت: فكیف نذكره؟ قال: قولوا الحجة من آل محمد (ص).
به نقل از ابی هاشم جعفری گفت: از حضرت امام هادی (ع) شنیدم می فرمود: جانشین پس از من فرزندم امام حسن (ع) است پس شما چگونه خواهید درباره ی جانشین پس از جانشین من عرض كردم: خدا مرا فدایت كناد چرا؟ فرمود زیرا شما شخص او را نمی بینید و ذكر نام او هم بر شما معدل نیست عرض كردم: پس او را چه بگوییم؟ بگویید حجت از آن محمد (ص).
(بحار ج 51 ص 159):
عن ابراهیم بن محمد ابن فارس قال: كنت انا و ایوب بن نوح فی طریق مكة فنزلنا علی وادی زبالة فلسنا نتحدث فجری ذكر ما نحن فیه و بعد الأمر علینا فقال ایوب بن نوح: كتبت فی هذه السنته اذكر شیئا من هذا فكتب (الی): اذا رفع علمكم من بین اظهركم فتوقعوا الفرج من تحت اقدامكم.
به نقل از ابراهیم بن محمد بن فارس گفت: من و ایوب بن نوح در راه مكه معظمه بودیم و به وادی زباله فرود آمدیم و به حدیث گفتن نشستیم مذاكره مطالب می كردیم و حال فعلی و امری كه بعدا بر ما می گذرد و می گفتیم ایوب بن نوح گفت: در امسال
[ صفحه 168]
چیزی نوشتم و این مطلب را یاد كردم پس حضرت به من نوشت وقتی كه علم یا علم از میان شما برداشته شود «یعنی امام (ع)» در میان شما نباشد انتظار فرج از زیر قدمهای خود داشته باشد «یعنی فرج قریب الوقوع باشد».
(بحار ج 51 ص 160):
عن علی بن عبد الغفار قال: لما مات ابوجعفر الثانی (ع) كتبت الشیعة الی ابی الحسن یسألونه عن الامر فكتب الیهم: الأمرلی ما دمت حیا فاذا نزلت بی مقادیر الله تبارك و تعالی اتاكم الخلف منی و انی لكم بالخلف من بعد الخلف.
به نقل از علی بن عبدالغفار گفت: هنگامی كه حضرت امام جواد (ع) رحلت فرمود شیعیان به خدمت حضرت امام هادی (ع) نامه نوشتند و درباره ی امر ولایت سؤال كردند حضرت در جواب نوشتند: تا وقتی كه من زنده ام امر ولادت باقی است و چون مقدر خدای تبارك و تعالی در حق من اجراء شود (وفات كنم) جانشین من ولایت خواهد داشت و چگونه خواهید بود در جانشین پس از جانشین من.
(بحار ج 51 ص 161):
عن الكلینی عن علان الرازی قال: اخبرنی بعض اصحابنا انه لما حملت جاریة ابی محمد قال: ستحملین ذكرا و اسمه م ح م د و هو القائم من بعدی.
به نقل از شیخ كلینی (ره) از علا راضی گفت: بعضی از اصحاب ما به من خبر داد: هنگامی كه كنیز حضرت امام حسن عسكری (ع) باردار شد حضرت به وی فرمود: بزودی پسر در حمل خواهی داشت و نام او م ح م د است و او قائم پس از من خواهد بود.
(یوم الخلاص ص 49 و المحجة البیضا ج 4 ص 337):
قال امیر المؤمنین (ع): خاطب و لده الحسین (ع) مفسما. التاسع من ولدك یا حسین هو القائم بالحق، و المظهر للدین. و الباسط للعدل. ای والذی بعث محمد (ص) بالنبوة، و اصطفاه علی جمیع البحریة.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) به فرزند بزرگوارش حضرت امام حسین (ع) فرمود: و قسم یاد كرد: یا حسین (ع) نهمین فرزندت قائم بر حق و ظاهر كننده ی دین و بسط دهنده ی عدل است آری قسم به آنكس كه محمد (ص) را به پیغمبری مبعوث كرد و او را بر
[ صفحه 169]
همه ی مردم برگزید.
(یوم الخلاص ص 53):
قال الحسین (ع): التاسع من ولدی هو القائم بالحق، یحیی الله به الارض بعد موتها و یظهر به الدین، یحق الحق و لو كره المشركون.
حضرت سیدالشهداء امام حسین (ع) فرمود: نهمین فرزندم قائم بر حق است كه خدای تعالی زمین مرده را بواسطه او زنده فرماید و دین را بوسیله او ظاهر كند و حق را اثبات نماید و اگر چه مشركان نپسندند.
(یوم الخلاص ص 54):
قال الباقر (ع): منا اثنا عشر محدثا، السابع من ولدی القائم.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: دوازده تن از ما محدث «كسانی كه فرشتگان با آنان سخن گویند» باشند هفتمین فرزندم قائم است.
(یوم الخلاص ص 54):
قال الباقر (ع): یكون تسعة ائمة بعد الحسین بن علی، تاسعهم قائمهم.
امام باقر (ع) فرمود: پس از امام حسین (ع) نه امام خواهند بود كه نهمین آنان قائم (عج) است.
(بحار ج 51 ص 140):
قال الباقر (ع): من المختوم الذی حتمه الله قیام قائمنا فمن شك فیما اقول لقی الله و هو به كافر.
امام باقر (ع) فرمود: از امور حتمی كه خدای تعالی آنرا مقرر داشته قیام قائم ما است و هر كس در آنچه گفته ام شك آورد به ملاقات خدا رود در حالی كه به خدا كافر باشد.
(یوم الخلاص ص 60 و سفینة البحار ج 2 ص 704):
قال الصادق (ع): اذا توالت ثلاثة اسماء: محمد و علی و الحسن، كان رابعهم القائم.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: وقتی كه سه اسم مبارك: محمد (ص) و علی (ع) و حسن (ع) پشت سر هم باشند چهارمین آنان قائم (عج) است.
[ صفحه 170]
(یوم الخلاص ص 60):
قال الصادق (ع): هو من ولدی، ولده یزدجرد ابن شهریار. و ذلك من قبل علی بن الحسین (ع) الذی امه شهربانوه بنت الملك كسری یزدجرد، التی لما خیرت بین خاطبیها لم تخترسوی الحسین (ع).
حضرت امام صادق (ع) فرمود: او از فرزندان من است از یزد گرد ابن شهریار زاده و آن از جانب حضرت امام علی بن حسین (ع) است او كه مادرش شهربانو دختر خسرو یزدگرد آن بانویی كه مخبر در انتخاب خواستگار خود شد و او بجز حضرت امام حسین (ع) را اختیار ننمود.
(یوم الخلاص ص 63):
قال الرضا (ع): الامام بعدی محمد ابنی، و بعده علی ابنه، و بعد علی ابنه الحسن و بعد الحسن ابنه القائم، المنتظر فی غیبته، المطاع فی ظهوره... و امامتی یقوم فاخبار بالوقت. لا یری جسمه و لا یسمی باسمه.
حضرت امام رضا (ع) فرمود: امام پس از من فرزند محمد (ع) و بعد از او فرزندش علی (ع) فرزندش حسن و پس از حسن فرزندش قائم می باشد كه در غیبتش مردم چشم به راهش باشند و به هنگام ظهور اطاعتش كنند ولی چه موقعی قیام فرماید خبر به وقت دادن است شخص و جسمش دیده نشود و نامش برده نشود.
(یوم الخلاص ص 63):
قال الجواد (ع): ان القائم منا هو المهدی الذی یجب ان ینتظر فی غیبته، و یطاع فی ظهوره، و هو الثالث من ولدی.
حضرت امام جواد (ع) فرمود: همانا قائم از ما است او همان مهدی (عج) می باشد كه واجب است در غیبت او چشم به راهش باشند و هنگام ظهور اطاعتش كنند و او سومین فرزند من است.
(یوم الخلاص ص 64):
قال الجواد (ع): ما منا الا قائم بامر الله عزوجل، او هاد الی دینه، و لكن القائم هو الذی یخفی علی الناس ولادته، و لا یغیب شخصه.
امام جواد (ع) فرمود: هیچكس از امامت جز اینكه قیام به امر خدای عزوجل كند یا
[ صفحه 171]
هدایت به دینش نماید ولی قائم (عج) كسی است كه ولادتش بر مردم پنهان و شخص وی غائب نمی گردد «یعنی حضور در همه جا دارد و اگر چه دیده نشود».
(یوم الخلاص ص 93):
قال رسول الله (ص): (حین) سأله جابر بن عبدالله الانصاری (ره): هل ینتفع الشیعة بالقائم (عج) فی غیبته؟ فقال (ص): ای والذی بعثنی بالنبوة انهم لینتفعون به، و یستضیؤن بنور ولایته ی غیبته كانتفاع الناس بالشمس و ان جللها السحاب.
حضرت رسول اكرم (ص) هنگامی كه جابر بن عبدالله انصاری (ره) پرسید: آیا شیعیان از قائم (عج) منتفع و بهره مند می شوند؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه مرا به پیغمبری برگزید مردم از او منتفع می شود و از نور ولایتش روشنایی گیرند همچنانكه از آفتاب در پس ابر بهره یاب می گردند.
(یوم الخلاص ص 142):
قال الصادق (ع): فی القائم سنة من موسی، و سنته من یوسف، و سنة من عیسی و سنة من محمد فاما سنة موسی فخائف یترقب. اما سنته یوسف فان اخوته كانوا یبایعونه. ای یبیعون و یشترون منه، و یخاطبونه و لا یعرفونه اما سنة عیسی فالسیاهة. و اما سنة محمد (ص) فالسیف.
امام صادق (ع) فرمود: در قائم (عج) سنتی از موسی (ع) و سنتی از یوسف (ع) و سنتی از عیسی (ع) و سنتی از محمد (ص) موجود است اما سنت موسی (ع) پس ترسان و مترقب بودن و سنت یوسف (ع) برادرانش او را می فروختند یعنی او را وسیله خرید و فروش قرار می دادند و با او خطاب می كردند و او را نمی شناختند و سنت عیسی (ع) سیاحت و جهانگردی و سنت محمد (ص) قیام به شمشیر.
(یوم الخلاص ص 170):
قال الحسین (ع): قائم هذه الامة هو التاسع من ولدی و هو صاحب الغیبة. و هو الذی یقسم میراثه و هو حی.
حضرت امام حسین (ع) فرمود: قائم این امت نهمین فرزند من است و او صاحب غیبت است و در حالی كه زنده باشد میراث وی را تقسیم كنند.
[ صفحه 172]
(بحار ج 51 ص 338):
قال الحسین (ع): فی التاسع من ولدی سنة من ولدی سنة من یوسف و سنة من موسی بن عمران و هو قائمنا اهل البیت یصلح الله تبارك و تعالی امره فی لیلة واحدة.
امام حسین (ع) فرمود: در نهمین فرزندم سنتی از یوسف (ع) و سنتی از موسی بن عمران (ع) باشد و او قائم به اهل بیت (ع) است خدای تبارك و تعالمی كار او را در یك شب اصلاح فرماید.
(یوم الخلاص 237 و بحار ج 52 ص 356):
قال الصادق (ع): اذا قام القائم (ع) نزلت سیوف القتال علی كل سیف اسم الرجل و اسم ابیه.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: چون قائم ما قیام كند شمشیرهای كارزار فرود آید كه بر روی هر شمشیری نام مرد و نام پدرش نوشته باشد.
(بحار ج 52 ص 287):
قال الصادق (ع): لو خرج القائم لقد انكره الناس، یرجع الیهم شابا موفقا فلا یثبت علیه الا كل مؤمن اخذ لله میثاقه فی الذر الاول.
امام صادق (ع) فرمود: اگر قائم (عج) خروج فرماید مردم منكرش شوند و او بنزد مردم برمی گردد در سن یك جوان موفق باشد و بر ایمان به او ثابت نماند مگر هر مؤمنی كه خدای تعالی پیمان او را در عالم ذر گرفته باشد.
(بحار ج 51 ص 77 و اثبات الهداة ج 3 ص 541 و عقدالدرر ص 26):
عن سالم الاشل قال: سمعت اباجعفر محمد بن علی الباقر (ع) یقول: نظر موسی (ع) فی السفر الی ما یعطی قائم آل محمد (ص) فقال موسی: رب اجعلنی قائم آل محمد فقیل له: ان ذلك من ذریه احمد فنظر فی السفر الثانی، فوجد فیه مثل ذلك (فقال مثل ذلك فقیل له مثل ذلك) ثم نظر فی السفر الثالث، فرأی مثله (فقال مثله)، فقیل له مثله.
به نقل از سالم اشل گفت: از حضرت امام باقر محمد بن علی (ع) شنیدم می فرمود: موسی (ع) در سفر اول توراة نظر كرد بدانچه به قائم آل محمد (ص) عطاء می شود.
[ صفحه 173]
عرض كرد: پروردگارا مرا قائم آل محمد (ع) گردان پاسخ شنید كه قائم (عج) از ذریة احمد (ص) است چون به سفر دوم نظر كرد در آنجا نیز اوصاف قائم (عج) را بدید از خدا تقاضا كرد همانگونه جواب شنید. چون به سفر سوم نگریست در آن نیز آن اوصاف را مشاهده كرد از پروردگار تقاضا نمود و بهمان ترتیب پاسخ گرفت.
(یوم الخلا ص 239 و بحار ج 52 ص 317):
قال الصادق (ع): من ادراك قائمنا فقتل معه كان له اجر شهیدین و من قتل بین یدیه عدوا لنا كان له اجر عشرین شهیدا.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: هركس قائم (عج) ما را دریابد و در خدمت او كارزار كند ثواب دو شهید دارد و هر كه در خدمت او دشمنی از ما را بكشد پاداش بیست شهید می گیرد.
(یوم الخلا ص 246 و بحار ج 51 ص 151):
قال الكاظم (ع): طوبی لشیعتنا المتمسكین بجنا فی غیبة قائمنا الثابتین علی موالاتنا و البراءة من اعدائنا اولئك منا و نحن منهم قد رضوا بنا ائمة و رضینا بهم شیعة و طوبی لهم، هم و الله معنا فی درجتنا یوم القیامة.
حضرت امام كاظم (ع) فرمود: خوشا به حال شیعیان ما كه در غیبت قائم (عج) ما تمسك به دوستی ما دارند و بر دوستی ما ثابت می مانند و از دشمنان ما بیزاری می جویند آنان از ما باشند و ما نیز از آنان باشیم كه محققا راضی هستند ما امامان آنان باشیم و ما نیز خشنود گردیم كه آنان شیعیان ما باشند خوشا به حال ایشان به خدا قسم آنان در روز قیامت در درجات ما خواهند بود.
(یوم الخلاص ص 264 و بحار ج 52 ص 364):
قال الباقر (ع): اذا قام القائم اذهب الله عن كل مؤمن العامة و رد الیه قوته.
امام باقر (ع) فرمود: چون قائم ما (عج) قیام فرماید خدا از همه ی مؤمنان هر گونه درد و بیماری را برطرف سازد و نیرو و قوه آنان را به ایشان برمی گرداند.
(یوم الخلاص ص 264):
قال الباقر (ع): من ادرك قائم اهل بیتی من ذی عاهة بری، و من ذی ضعف قوی.
امام باقر (ع) فرمود: هر كس قائم (عج) را ادراك كند و دارای درد و بیماری باشد
[ صفحه 174]
بهبودی یابد و هر ناتوانی او را دریابد نیرومند گردد.
(یوم الخلاص ص 273 و بحار ج 52 ص 291):
قال الرضا (ع): و الله ان لو قد قام قائمنا یجمع الله الیه شیعتنا من جمیع البلدان.
حضرت امام رضا (ع) فرمود: به خدا قسم چون قائم ما (عج) قیام فرماید خدا شیعیان ما را از همه بلاد به سوی او جمع كند.
(یوم الخلاص ص 229):
قال الباقر (ع) فی قوله تعالی: «و قل جاء الحق و زهق الباطل» اذا قام القائم ذهبت دولة الباطل.
امام باقر (ع) فرمود: در تغییر آیه شریفه: (بگو ای رسول (ص) حق آمد و باطل رفت» فرمود: چون قائم (ع) قیام فرماید دوست بال زائل گردد.
(یوم الخلاص ص ص 300 المحجة البیضاء ج 3 ص 341):
قال الباقر (ع): القائم منصور بالرعب مؤید بالنصر، تطوی له الارض و تظهر له الكنوز، و یبلغ سلطانه المشرق و المغرب.
امام باقر (ع) فرمود: قائم (عج) نصرت یافته است به ترس (ترس او در دلهای دشمنان خدا جای گیرد) به پیروزی مؤید است زمین برای او درنوردیده شود و گنجا برای او ظاهر گردد و حكومت و فرمانروائیش به شرق و غرب عالم رسد.
(یوم الخلاص ص 300 و بحار ج 52 ص 191):
قال الباقر (ع): ان رسول الله (ص) سار فی امته باللین كان یتألف الناس، و القائم (عج) یسیر بالقتل، بذلك امر، فی الكتاب الذی معه، ان یسیر بالقتل و لا یستتیب احدا، ویل لمن ناداه.
امام باقر (ع) فرمود: همانا حضرت رسول اكرم (ص) در امت روش نرم داشت و آنان را تالیف می فرمود: ولی قائم (عج) روش كشتن دارد و بدین كار مأمور است و در كتابی كه با خود دارد آمده است كه روش كشتار پیش گیرد و از كسی توبه نپذیرد و ای بر كسی كه با او ستیزه كند.
(كشف الغمه ص 507 و منتخب الاثر ص 58):
قال رسول الله (ص) الأئمة بعدی اثنا عشر اولهم انت یا علی و اخرهم القائم.
[ صفحه 175]
الذ ی یفتح الله علی یدیه مشارقها و مغربها.
رسول خدا (ص) فرمود: امامان پس از من دوازده باشند نخستین آنان یا علی (ع) تو باشی و آخرین ایشان قائم (عج) باشد كه خدا با دست او شرق و مغرب عالم را بگشاید.
(منتخب الاثر ص 58):
عن امیرالمؤمنین (ع) قال قلت لرسول الله (ص): اخبرنی بعدد الائمة بعدك فقال یا علی هم اثنا عشر اولهم انت و اخرهم القائم.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: من به رسول الله (ص) عرض كردم: از شماره ی امامان پس از خدو مرا باخبر گردان فرمود: یا علی (ع) آنان دوازده نفرند اولشان تو باشی و آخرشان قائم می باشد.
(منتخب الاثر ص 62):
عن ابیعبدالله (ع): انه قال منا اثنی عشر مهدیا اولهم علی بن ابیطالب و اخرهم القائم (عج).
حضرت امام صادق (ع) فرمود: از ما دوازده مهدی است كه اول آنان حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) و آخرشان قائم صلوات الله و سلامه علیهم می باشند.
(منتخب الاثر ص 86):
عن ابی سعید الخدرری قال: سمعت رسول الله (ص) یقول الأئمة بعدی اثنا عشر تسعة صلب الحسین (ع) و التاسع قائمهم فطوبی لمن احبهم.
به نقل از ابی سعید خدرری (ره) گفت: از حضرت رسول خدا (ص) شنیدم می فرمود: امامان پس از من دوازده تن باشند كه نه تن از صلب امام حسین (ص) و نهمین ایشان قائم (ع) است خوشا به حال كسی كه دوستدارشان باشد.
(منتخب الاثر ص 82):
عن ابی سعید الخدری قال: سمعت رسول الله (ص) یقول للحسین یا حسین (ع) انت الامام ابن الامام اخو الامام تسعة من ولدك ائمة ابرار تاسعهم قائمهم فقیل یا رسول الله كم الائمة بعدك؟ قال اثنی عشر تسعة من صلب الحسین (ع).
[ صفحه 176]
به نقل از ابی سعید خدرری (ره) گفت: از حضرت رسول خدا (ص) شنیدم كه حضرت امام حسین (ع) فرمود: یا حسین تو امامی و فرزند امام و برادر امام می باشی نه تن از فرزندانت امامان نیكوكار باشند و نهمین آنان قائم (ع) است عرض شد یا رسول الله (ص) امامان پس از تو چند تن خواهند بود؟ فرمود: دوازده تن باشند كه نه تن از صلب حسین (ع) هستند.
(منتخب الاثر ص 83):
عن ایاس بن سلمة قال سمعت اباسعید الخدرری یقول: سمعت رسول الله (ص) یقول سمعت رسول الله (ص) یقول الخلفاء بعدی اثنی عشر تسعة من صلب الحسین (ع) و التاسع قائمهم و مهدیهم فطوبی لمحبیهم و الویل لمضیهم.
به نقل از ایاس بن سلمة گفت از ابوسعد خدری (ره) شنیدم گفت: از رسول الله (ص) شنیدم می فرمود: خلفاء پس از من دوازده تن باشند نه تن از صلب حسین (ع) و نهمین آنان قائم و مهدی (عج) است خوشا به حال دوستداران آنان و چه بد و زشت است حال دشمنانشان.
(منتخب الاثر ص 96):
عن سلمان الفارسی قال: كنا مع رسول الله (ص) و الحسین بن علی (ع) علی فخذه اذ تفرس فی وجهه و قال له یا اباعبدالله (ع) انت سید من السادة و انت امام من امام ابوائمة تسعة تاسعهم امامهم اعلمهم احكمهم افضلهم.
به نقل از سلمان فارس (ره) فرمود: ما در محضر رسول اكرم (ص) مشرف بودیم و امام حسین (ع) بر زانوی حضرت نشسته بود رسول خدا (ص) به چهره ی امام حسین (ع) نظر كرد و فرمود: ای اباعبدالله (ع) تو سیدی از سادات امتی و تو امامی و فرزند امام پدر نه امام می باشی كه نهمین آنان قائم (ع) است كه داناتر و حكیم تر و برتر از همه ی خلائق می باشد.
(بحار ج 52 ص 285 و یوم الخلاص ص 81):
عن ابی الصلت الهروی قال: قلت للرضا (ع) ما علامات القائم (عج) منكم اذا خرج؟ قال: علامته ان یكون شیخ السن شاب المنظر حتی ان الناظر لیحسبه ابن اربعین سنة اودونها، و ان من علاماته ان لا یهرم بمرور الایام و اللیالی حتی یأتیه
[ صفحه 177]
اجله.
به نقل از ابوالصلت هروی گفت: به حضرت امام رضا (ع) عرض كردم: نشانه های قائم شما به هنگام خروجش چیست؟ فرمود: علامتش این است كه سنش سن سالخوردگان ولی منظره و قیافه اش جوان است تا آنجا كه بیننده او را چهل ساله كمتر پندارد و دیگر نشانه ی آن حضرت این است با گذشت روزگار پیر نمی شود تا اجلش فرار رسد.
(منتخب الاثر ص 305):
عن جعفر عن ابیه قال: اذا قام قائمنا اضمحلت القطائع فلا قطائع.
حضرت امام جعفر صادق (ع) از پدر بزرگوارش فرمود: چون قائم ما قیام فرماید. قطایع مضمحل گردد و دیگر كسی قطایع و نصیب از حاكم نمی گیرد.
(منتخب الاثر ص 307):
عن ابی الحسن الرضا (ع) فی حدیث قال: و ما لباس القائم الا الغلیظ، و ما طعامه الا الجشب.
حضرت امام رضا (ع) در ضمن حدیثی فرمود: لباس و جامه ی حضرت قائم (عج) زبر و غلیظ و خوراكش سخت و غلیظ است.
(بحار ج 52 ص 328 و یوم الخلاص ص 376):
قال الباقر (ع): اذا قام قائمنا یده علی رؤس العباد (ای تسلط علیهم) فجمع به عقولهم، و كملت به احلامهم ثم مد الله فی ابصارهم و اسماعهم حتی لا یكون بینهم و بین القائم حجاب (مانع) یرید یكلمهم فیسمعون، و ینظرون الیه و هو فی مكانه.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: چون قائم (عج) قیام فرماید دست خود بر سر بندگان گذارد «ایمنی بر مردم تسلط گردد» ما این كار و عقل و خرد مردم جمع و كامل گردد سپس خدا در دید و شنید مردم آنچنان امتداد بخشد كه میان مردم و حضرت قائم (عج) مانع و حاجتی نباشد. یعنی قائم (عج) چون سخن گوید در هر كجا كه باشد مردم سخنش را شنوند و او را ببینند.
(تفسیر اضافی چاپ قدیم ص 355):
فی الاكمال عن الرضا (ع) فی حدیث یصف فیه القائم (ع) قال: و هو الذی
[ صفحه 178]
ینادی مناد من السماء یسمعه جمیع اهل الارض بالدعاء الیه تقول: الا ان حجة الله قد ظهرت عند بیت الله فاتبعوه فان الحق معه و فیه و هو قول الله عزوجل «ان نشأ ننزل علیهم من السماء» (الشعراء آیه 1).
در كتاب اكمال از حضرت امام رضا (ع) در ضمن حدیث كه اوصاف حضرت قائم (عج) را بیان می كرد فرمود: او است آنكس كه منادی از آسمان فریاد می كشد و به گوش همه مردم زمین می رساند و مردم را دعوت به سوی آن حضرت می كند و می گوید: هان كه حجت خدا در كنار بیت الله ظاهر شد پس از او پیروی كنید كه حق با او و در او است و بدین معنی آیه شریفه: «اگر بخواهیم بر ایشان از آسمان نازل می كنیم».
(ناسخ التواریخ ج 6 ص 183):
قال امیرالمؤمنین (ع): خمسة من علامات القائم (ع): الیمانی من الیمین و السفیانی و المنادی ینادی بالسماء و خسف بالبیداء و قتل النفس الزكیة.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: پنج چیز علامت ظهور حضرت قائم (عج) است: (خروج) یمانی از یمن و (خروج سفیانی) و فریاد منادی از آسمان و خسف و فرو رفتن در بیابان و كشته شدن نفس زكیه.
(اعلام الدین للدیلمی ص 343):
قال رسول الله (ص): ایها الناس، ان بین یدی الساعة امورا شدادا و اهوالا عظاما و زمانا صعبا یتملك فیه الظلمة و یتصدر فیه الفسقة، و یضام فیه الامرون بالمعروف و یضطهد فیه الناهون عن المنكر، فاعدو الذلك الایمان، و عضوا علیه بالنواجد، و الجؤوا الی العمل الصالح و اكرهوا علیه النفوس، تقضوا الی النعیم الدائم.
حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: ای مردم همانا پیش از وقوع ساعت «ظهور» كارهای سخت و ترسهای بزرگ و روزگار سخت فرا می رسد كه ظالمان و ستمگران صاحب اختیار شوند و فاسقان صدرنشین گردند و آمران به معروف و ناهیان از منكر در رنج و زحمت و مشقت افتند و برای آن زمان ایمان خود را آماده كنید و دندان صبر بر جگر گذارید و به كار شایسته پناه برید و خویشتن را وادار و ناگزیر بر آن سازید تا
[ صفحه 179]
به نعمت جاویدان رسید.
(تفسیر المیزان ج 1 ص 165):
الطبرسی فی الاحتجاج عن عبدالعظیم الحسنی (رض) قال: قلت لمحمد بن علی بن موسی (ع) انی لارجو ان تكون القائم (عج) من اهل بیت محمد الذی یملأ الأرض قسطا و عدلا كاملئت ظلما و جورا فقال (ع) ما منا الا قائم بامرالله و لكن القائم الذی یظهر الله به الارض من الكفر و الجحود یملأها قسطا و عدلا هو الذی یخفی علی الناس ولادته و یغیب عنهم شخصه و یحرم علیهم تسمیته و هو سمی رسول الله (ص) و كنیه و هو الذی یطوی له الارض و یذل له كل صعب یجتمع له اصحابه عدة اهل بدر ثلث مائة و ثلثة عشر رجلا من اقاصی الأرض.
شیخ طبرسی (ره) در كتاب احتیاج از جناب عبدالعظیم حسنی (ع) روایت كرده فرماید: به حضرت امام جواد محمد بن علی بن موسی (ع) عرض كردم: من امیدوارم كه شما قائم اهل بیت (ع) باشید كه زمین را پر از عدل و داد كنید پس از آنكه پر ازظلم و جور شده باشد فرمود: كسی از ما ائمه (ع) نیست جز آنكه قیام به امر خدا می كند ولی آن قائم (ع) كه خدا بو سیله او زمین را از كفر و انكار پاك سازد و زمین را لبریز از عدل و داد فرماید كسی است كه ولادتش بر مردم پنهان و شخص او از نظر مردم غائب و نام بردنش بر مردم حرام باشد و او هم نام و هم كنیه حضرت رسول اكرم (ص) است و او است كه زمین برای او در نوردیده گردد و هر كار دشواری برای او آسان شود و اصحابش كه به شماره ی اهل بدر و سیصد و سیزده تن باشند از نقاط دور دست زمین به خدمت او گردانید.
(تفسیر المیزان ج 1 ص 237):
عن حماد بن عثمان، قال: قال ابو عبدالله (ع) لا یخرج القائم فی اقل من الفئة و لا یكون الفئة اقل من عشرة الاف.
به نقل از حماد بن عثمان گفت: حضرت امام صادق (ع): حضرت قائم (ع) خروج نفرماید در كمتر از دسته ای و دسته و جمعیت او كمتر از ده هزار تن نباشد.
(تفسیر المیزان ج 1 ص 163):
عن ابی بصیرة عن ابیعبدالله (ع) فی حدیث یذكر فیه رجال القائم من البلدان
[ صفحه 180]
قال (ع): و ان اصحاب القائم (ع) بلقی بعضهم بعضا كانهم بنوا ابن اب و ام و ان افترقوا افترقوا عشاء و التقوا غذوة.
به نقل از ابی بصیر (ره) از امام صادق (ع) در ضمن حدیث كه ذكر مردانی از اصحاب حضرت قائم (ع) كه از شهرها می آیند، می كرد، فرمود: و همانا اصحاب قائم (ع) یكدگر را دیدار كنند گویی فرزندان یك پدر و یك مادر باشند اگر چه از یكدگر جدا و پراكنده اند. شب هنگام از هم جدایند و صبحگاهان همدگر را دیدار كنند.
(تفسیر المیزان ج 1 ص 53):
عن ابیعبدالله (ع) فی قوله عزوجل:«الذین یؤمنون بالغیب»: قال من امن بقیام القائم (ع) انه حق و فی نسخة من اقر بقیام القائم (عج).
حضرت امام صادق (ع) در تفسیر آیه كریمه: «كسانی كه ایمان به غیب دارند»فرمود: كسی كه ایمان به قیام قائم (ع) دارد كه آن حق است. و در نسخه ای است: كسی كه اقرار به نیاز قائم (ع) دارد.
(الخصال ج 2 ص 254):
قال امیرالمؤمنین (ع): و لو قد قام قائمنا لا نزلت السماء قطرها و لا خرجت الارض نباتها، و لذهبت الشحناء من قلوب العباد و الصطلحت السباع و البهائم حتی تمشی المرأه بین العراق الی الشام لا تضع قدمیها الا علی النبات و علی رأسها زینتها لا یهیجها سبع و لا تخافه.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: و اگر قائم ما قیام فرماید آسمان باران خود را نازل كند و زمین روئیدنیهای خویش را بیرون دهد و دشمنی از دلهای بندگان برود و درندگان و چارپایان با هم آشتی كنند تا آنجا كه یك زن میان عراق و شام تنها برود و گام بر روی روئیدنی های زمین نهد و آرایه و زینتهای او بر سرش باشد كه هیچ درنده ای او را نترساند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 464 و بحار ج 51 ص 109 و كمال الدین و اتمام النعمه ص 42 و اعیان الشیعه ج 2 ص 55 و سفینة البحار ج 2 ص 702):
عن عبدالعظیم الحسنی عن ابی جعفر الثانی عن ایاته عن امیرالمؤمنین (ع) قال: للقائم منا غیبة امدها طویل كانی بالشیعة یجولون جولان النعم فی غیبته
[ صفحه 181]
یطلبون المرعی فلا یجدونه الا فمن ثبت منهم علی دینه لم نفس قلبه لطول امد غیبة امامه فهو معی فی درجتی یوم القیامة ثم قال: ان القائم منا اذا قام لم یكن لاحد فی عنقه بیعة فلذالك تخفی ولادئه و یغیب شخصه.
به نقل از عبدالعظیم حسنی (ع) از حضرت امام جو اد (ع) از پدران بزرگوارش از حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: قائم (عج) غیبتی طولانی دارد گویی شیعیان را می بینم كه در غیبت او مانند شتران در پی چراگاه این سو و آن سو می دوند و آنرا نمی یابند هان كه هر كس از آنان كه بر دین خود ثابت ماند برای طولانی شدن غیبت امامش (ع) دل او سختع نگردد و در روز قیامت با من در یك درجه باشد سپس فرمود: همانا قائم ما (ع) چون قیام فرماید برای هیچكس در گردنش بیعتی نباشد از این جهت ولادتش مخفی مانده و شخص او غایب گردیده است.
(سفینة البحار ج 2 ص 701):
عن ابیعبدالله (ع): قال اذا قام القائم (عج) دعا اللناس الی الاسلام جدیدا و هداهم الی امر قد دثر و ضل عنه الجمهور و انما سمی القائم (ع) مهدیا لانه یهدی الی امر مضلول عنه و سمی القائم لقیامه بالحق.
حضرت امام صادق (ع) فرمود چون قیام قائم (عج) فرا رسد مردم را به اسلام جدید دعوت فرماید و به امر كه كهنه مانده و جمهور مردم از آن گمراه شده اند هدایت كند و از این جهت قائم (عج) را مهدی (عج) نامند كه او به امری كه گمشده هدایت فرماید و چون قیام به حق كند قائمش (عج) خوانند.
(بحار ج 51 ص 33):
عن علی بن عاصم الكوفی قال: خرج فی توقیعات صاحب الزمان (ع) ملعون ملعون من سمانی فی محفل من الناس.
علی بن عاصم كوفی می گوید: در توقیعی از امام زمان وارد شده است كه ملعون، ملعون است كسی كه در محفل جمعی از مردم اسم (م ح م د) را ببرد.
(سفینة البحار ج 2 ص 704):
عن محمد بن مسلم قال: سمعت ابا جعفر یقول القائم منصور بالرعب مؤید بالنصر تطوی له الارض و تظهر له الكنوز و بیلغ سلطانه المشرق و المغرب و یظهر
[ صفحه 182]
الله عزوجل به دینه و لو كره المشركون فلا یبقی فی الارض خراب الا عمر و ینزل روح الله عیسی بن مریم فیصلی خلفه فقلت له یابن رسول الله متی یخرج قائمكم قال اذا تشبه الرجال بالنساء و النساء بالرجال و اكتفی الرجال بالرجال و النساء بالنساء و ركب ذوات الفروج السروج و قبلت شهادات الزور و ردت شهادات العدل و استخف الناس بالدماء و ارتكاب الزنا و اكل الربا و اتقی الاشرار مخافة السنتهم.
به نقل از محمد بن مسلم قده گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: قائم (عج) بوسیله ترس در دل دشمنان نصرت شده و به پیروزی تأیید گشته زمین برای او در نور دیده شود و گنجها برای او ظاهر گردد و حكوت او فراگیر شرق و غرب عالم گردد و خدای عزوجل بوسیله او دینش را آشكار سازد و در زمین هیچ ویرانی باقی نماند جز آنكه آباد گردد و روح الله عیسی بن مریم (ع) نازل شود و در پشت سر او نماز گذارد عرض كردم: یابن رسول الله (ص) چه وقتی قائم شما خروج فرماید؟ فرمود: هنگامی كه مردان به زنان و زنان به مردان شباهت پیدا كنند و مردان به مردان و زنان به زنان اكتفاء كنند و زنان زین سوار شوند و شهادتهای دروغ پذیرفته و شهادت عادل رد گردد و مردم خونریزی و ارتكاب ربا و خوردن ربا را سبك شمارند و از ترس زبان بدان از بدان بترسند.
(سفینة البحار ج 2 ص 705 و مستدرك السفینة ج 10 ص 499):
عن ابی جعفر الثانی (ع) قال: كانی بالقائم (ع) یوم عاشورا یوم السبت قائما بین الركن و المقام بین یدیه جبرئیل (ع) ینادی البیعة لله فیملا ها عدلا كما ملئت ظلما و جورا.
حضرت امام جواد (ع) فرمود: گویی حضرت قائم (عج) را می بینم كه در روز عاشورا روز شنبه در میان ركن و مقام ایستاده و جبرئیل (ع) روبرویش قرار دارد و فریاد می كشد: بیعت برای خدا است «بشتابید» پس حضرت زمین را پر از عدل و داد فرماید همچنانكه پر از ظلم و جور شده باشد.
(سفینة البحار ج 2 ص 705):
روی المفضل بن عمر قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول ان قائمنا اذا قام اشرقت
[ صفحه 183]
الأرض بنور ربها و استغنی العباد عن ضوء الشمس و ذهبت الظلمة.
مفضل بن عمر روایت كرده كه از حضرت امام صادق (ع) شنیدم می فرمود: همانا قائم (عج) چون قیام فرماید زمین به نور پروردگارش روشن گردد و بندگان از نور آفتاب بی نیاز گردند و تاریكی از میان برود.
(سفینة البحار ج 2 ص 705 و مستدرك السفینة ج 10 ص 501):
عن ابی بصیر قال قلت للصادق (ع): یابن رسول الله سمعت من ابیك انه قال یكون بعد القائم (عج) اثنی عشر مهدیا فقال: انما قال: اثنی عشر مهدیا و لم یقل اثنی عشر اماما و لكنهم قوم من شیعتنا یدعون الناس الی موالاتنا و معرفة حقنا.
به نقل از ابی بصیر (ره) گفت: به امام صادق (ع) عرض كردم: یابن رسول الله (ص) از پدر بزرگوارت (ع) شنیدم فرمود: پس از حضرت قائم (عج) دوازده مهدی خواهد بود فرمود: پدرم فرموده است. دوازده مهدی باشد و نفرمود دوازده امام (ع) باشد و آنان گروهی از شیعیان ما باشند كه مردم را به دوستی و شناخت حق ما دعوت كنند.
(یوم الخلاص ص 61 و كشف الغمه ج 2 ص 532 و بحار ج 51 ص 143 و جامع احادیث الشیعه ج 14 ص 561):
عن صفوان بن مهران عن الصادق جعفر بن محمد (ع) انه قال من اقر بجمیع الائمة و جحد المهدی كان كمن اقر بجمیع الأنبیاء و جحد محمد ا (ص) نبوته فقیل له یابن رسول الله ممن المهدی من ولدك قال الخامس من ولد السابع یغیب عنكم شخصه و لا یحل لكم تسمیته.
به نقل از صفوان بن مهران از امام صادق (ع) فرمود: كسیكه اقرار و اعتراف به همه ی امامان (ع) كند ولی منكر مهدی (عج) باشد همچنان است كه معتقد به همه پیامبران (ع) بوده ولی نبوت محمد (ص) را نپذیرفته باشد به حضرت عرض كردند: یابن رسول الله (ص) مهدی از فرزندانت كیست؟ فرمود: پنجمین فرزند از امام هفتم كه شخص او از شما غائب باشد و بردن نام او حلال نباشد.
(جامع احادیث الشیعه ج 14 ص 561):
عن عاصم بن الكوفی یقول خرج فی توفیعات صاحب الزمان ملعون ملعون من سمانی فی محفل من الناس.
[ صفحه 184]
به نقل از عاصم بن كوفی گفت: در توقیعاتی كه از حضرت صاحب الزمان (عج) بیرون آمده: ملعون است ملعون است كسیكه در مجالس مردم نام مرا ذكر كند.
(مستدرك ج 1 ص 213):
عن ابی بصیر (ره) عن ابیعبدالله (ع) انه قال: ما تستعجلون بخروج القائم (ع) فو الله ما لباسه الا الغلیظ الخبر.
به نقل از ابی بصیر (ره) از حضرت امام صادق (ع) فرمود: چرا برای خروج حضرت قائم (عج) شتاب دارید به خدا قسم لباس او خشن و غلیظ است.
(مستدرك ج 1 ص 213):
عن ابی بصیر (ره) عن ابیعبدالله (ع) انه قال: اذا خرج القائم (عج) لم یكن بینه و بین قریش الا السیف و ما یستعجلون بخروج القائم (عج) فوالله ما طعامه الا الشعیر الجثب و لا لباسه الا الغلیظ. الخبر.
به نقل از ابی بصیر (ره) از امام صادق (ع) فرمود: چون حضرت قائم (ع) خروج فرماید میان او و میان قریش بجز شمشیر چیزی حاكم نخواهد بود و چرا شتاب در خروج او می كنند به خدا قسم خوراك او جز نان جو سخت و پوشاكش جز جامه ی درشت نیست.
(اصول الكافی غیر مترجم ج 1 ص 534):
عن ابی جعفر (ع) قال: قال رسول الله (ص): من ولدی اثنا عشر نقیبا، نجباء محدثون مفهمون اخرهم القائم بالحق یملاها عدلا كما ملئت جورا.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: از فرزندان دوازده پیشوا نجیب باشند كه اخبار و امور بوسیله فرشتگان به آنان گزارش و تفهیم می گردد آخرشان قائم (عج) بر حق است كه زمین را پر از عدل كند همچنانكه پر از جور و ستم شده باشد.
(اصول الكافی غیر مترجم ج 1 ص 536):
عن ابی خدیجة عن ابیعبدالله (ع) انه سئل عن القائم فقال: كلنا قائم بامرالله واحد بعد واحد حتی یجیئی صاحب السیف فاذا جاء صاحب السیف جاء بامر غیر الذی كان.
به نقل از ابی خدیجه از حضرت امام صادق (ع) درباره ی حضرت قائم (عج) پرسش
[ صفحه 185]
فرمود: همه ی ما قیام به امر خدا می كنیم یكی پس از دیگری تا آنكه صاحب شمشیر بیاید و چون آید امری آورد كه غیر گذاشته باشد.
(كشف الغمه ج 2 ص 509):
عن الصادق عن ابیه عن جده علی بن الحسین عن ابیه (ع) قال: سئل امیرالمومنین (ع) عن معنی قول رسول الله (ص): انی مخلف فیكم الثقلین كتاب الله و عترتی، فقیل له: من العترة؟ فقال: انا و الحسن و الحسین و الأئمة التسعة من ولد الحسین تاسعهم مهدیهم و قائمهم لا یفارقون كتاب الله و لا یفارقهم حتی یردوا علی رسول الله (ص) حوضه.
امام صادق (ع) از پدر بزرگوار از جد عالیمقدارش حضرت علی بن الحسین سجاد (ع) از پدر بزرگوارش از حضرت امیرالمومنین (ع) پرسیدند كه معنای فرموده ی حضرت رسول اكرم (ص):«من در میان شما كتاب خدا و عترتم (ع) را باقی می گذارم چیست؟ و عترت (ع) چه كسانی می باشند؟ فرمود: من و حسن و حسین (ع) و نه امام از فرزندان حسین (ع) كه نهمین آنان مهدی قائم (عج) باشد از كتاب خدا جدا نشوند و كتاب خدا نیز از آنان جدا نگردد تا در كنار حوض بر رسول اكرم (ص) وارد شوند.
(كمال الدین و اتمام النعمه ص 370 و كشف الغمه ج 2 ص 510):
عن بن عباس قال: قال رسول الله (ص): ان الله تبارك و تعالی اطلع الی الارض اطلاعة ثم اختارنی منها فجعلنی نبیا ثم اطلع الثانیة فاختار منها علیا و جعله اماما ثم امرنی ان اتخذه اخا و وصیا و خلیفة و وزیرا، فعلی منی و انا من علی و هو زوج ابنتی و ابو سبطی الحسن و الحسین الا و ان الله تبارك و تعالی جعلنی و ایاهم حججا علی عباده و جعل من صلب الحسین ائمة یقومون بامری و یحفظون و صیتی، التاسع منهم قائم اهل بیتی، و مهدی امتی اشبه الناس بی فی شمائله و اقواله و افعاله، یظهر بعد غیبة طویلة و حیرة مضلة فیعلن امرالله و یظهر دین الله و یؤید بنصر الله و ینصر بملائكة الله، فیملاء الارض قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما.
به نقل از ابن عباس (ره) گفت: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: همان خدای تبارك و تعالی توجه بر زمین فرمود و مرا اختیار كرد و پیغمبرم قرار داد و سپس بار دوم توجه
[ صفحه 186]
كرد علی (ع) را برگزید و او را امام گردانید آنگاه به من فرمان داد كه او را برادر و وصی و جانشین و وزیر خود سازم پس علی (ع) از من است و من از علی (ع) می باشم و او همسر دخترم و پدر دو سبطم حسن (ع) و حسین (ع) است هان كه خدای تبارك وتعالی مرا و آنان را حجت بر بندگان خود قرار داده و از صلب حسین (ع) امامانی مقرر داشته كه قیام به امر من كنند و حافظ وصیم باشند و نهمین ایشان قائم اهل بیت من و مهدی امتم است كه در شمائل و گفتار و كارهایش شبیه ترین مردم به من می باشد كه پس از غیبت طولانی و حیرت گمراه كننده ظاهر می شود و امر خدا را آشكارتر و دین خدا را ظاهر می سازد و بیاری خدا تایید و به فرشتگاه خدا یاری می شود بس زمین را پر از قسط و عدل فرماید همچنانكه پر جور و ستم شده باشد.
(كمال الدین و تمام النعمه ص 384 و كشف الغمه ج 2 ص 511):
عن ابی حمزة الثمالی عن الباقر عن ابائه (ع) عن الحسین بن علی قال: دخلت انا و اخی علی جدی رسول الله (ص) فأجلسنی علی فخذه و اجلس اخی الحسن علی فخذه الاخری ثم قال لنا: بابی انتما من امامین صالحین اختاركما الله منی و من ابیكما و امكما و اختار من صلبك یا حسین تسعة ائمة تاسعهم قائمهم كلهم فی الفضل و المنزلة سواء.
به نقل از ابی حمزة ثمالی (ره) از حضرت امام باقر (ع) از پدران بزرگوارش (ع) از حضرت امام حسین بن علی (ع) فرمود: من و برادرم به خدمت جد بزرگوارم رسول خدا (ص) رسیدیم مرا بر زانوی خود و برادرم حسن (ع) را بر زانوی دیگرش نشانید و به ما فرمود: پدر و مادرم فدای دو امام شایسته باد خدا شما را از من و پدر مادر شما برگزید و یا حسین (ع) از صلب تو نه امام (ع) اختیار كرده كه نهمین ایشان قائمشان است همه در فضیلت و منزلت یكسانند.
(كشف الغمه ج 2 ص 523):
عن محمد بن مسلم قال: دخلت علی ابی جعفر (ع) و انا ارید ان اسأله عن القائم من آل محمد؟ فقال مبتدیا: یا محمد بن مسلم ان فی القائم من آل محمد شبها من خمسة من الرسل یونس بن متی و یوسف بن یعقوب و موسی و عیسی و محمد (ص) فامام شبهه من یونس فرجوعه من غیبته و هو شاب بعد كبر السن و اما
[ صفحه 187]
شبهه من یوسف فالغیبتة من خاصته و عامته و اختفاءه عن اخوته و اشكال امره علی ابیه یعقوب النبی (ع) مع قرب المسافة بینهما، و اما شبهه من موسی (ع) فهو دوام خوفه و طول غیبته و خفاء مولده علی عدوه و حیرة شیعته من بعده مما لقوا من الاذی و الهوان الی ان یأذن الله فی ظهوره و ایده علی عدوه و اما شبهه من عیسی (ع) فاختلاف من اختلف فیه حتی قالت طائفة: ما ولد و طائفة قالت: مات و طایفة قالت: صلب و اما شبهه من جده محمد (ص) فتجریده السیف و قتله اعداء الله و اعداء رسوله و الجبارین و الطواغیت، و انه ینصر بالسیف و الرعب و انه لا ترد له رایة و ان من علامات خروجه خروج السفیانی من الشام و خروج الیمانی و صیحة من السماء فی شهر رمضان، و مناد ینادی باسمه و اسم ابیه.
به نقل از محمد بن مسلم (ره) گفت به خدمت حضرت امام باقر (ع) رسیدم و قصدم این بود كه درباره ی قائم آل محمد (ص) پرسش كنم حضرت ابتدا به سخن كرد و فرمود: ای محمد بن مسلم همان در قائم آل محمد (ص) شباهت با پنج پیغمبر (ع) است: یونس بن متی (ع) و یوسف بن یعقوب (ع) و موسی (ع) و عیسی (ع) و محمد (ص) و اما شباهتش با یونس (ع) در برگشتن او از زمان غیبت با سالخوردگی كه داشت جوان بود و شباهت به یوسف (ع) غایب بودنش از خواص و نزدیكان از عامه مردم و پنهان بودنش از برادران و اشكال كار او از پدرش یعقوب پیغمبر (ع) بود با اینكه فاصله بینشان اندك بود و اما شباهتش به موسی (ع) دوام ترس و طول زمان غیبت و پنهان بودن ولادتش بر دشمن و سرگردان ماندن شیعیانش پس از او كه انواع اذیت و خواری دیدند تا خدا اذن ظهورش داد و او را بر دشمن پیروز ساخت و اما شباهت او به عیسی (ع) اختلاف مردم درباره ی او برخی گفتند متولد نشده بعضی گفتند از دنیا رفته و پاره ای گفتند بدار كشیده شد و اما شباهت او به جدش محمد (ص) شمشیر كشیدن و با دشمنان خدا و پیغمبر (ص) و ستمكاران و طاغوتها جنگیدن و اینكه بوسیله شمشیر و ترس در دل دشمن پیروز شود و پرچمی از او برنمی گردد و از علامتهای خروج او خروج سفیانی از شمال و خروج یمانی از یمن و صیحه آسمانی در ماه مبارك رمضان و فریاد منادی از آسمان است كه بنام او و پدر بزرگوارش تصریح كند.
[ صفحه 188]
(كشف الغمه ج 2 ص 525):
عن الحسین بن خالد قال: قال الرضا (ع): لا دین لمن لا ورع له، و لا ایمان لمن لا تقیة له، و ان اكرمكم عندالله اتقاكم فقیل له: یابن رسول الله الی متی قال: الی یوم الوقت المعلوم و هو یوم خروج قائمنا فمن ترك التقیة قبل خروج قائمنا فلیس منا فقیل له: یابن رسول الله من القائم منكم اهل البیت؟قال: الرابع من ولدی ابن سیدة الاماء یطهر الله به الارض من كل جور و یقدسها من كل ظلم و هو الذی یشك الناس فی ولادته و هو صاحب الغیبة قبل خروجه و اذا خرج اشرقت الارض بنوره و وضع میزان العدل بین الناس فلا یظلم احد احدا و هو الذی تطوی له الارض و لا یكون له ظل و هو الذی ینادی مناد من السماء یسمعه جمیع اهل الارض بالدعاء الیه یقول: الا ان حجة الله قد ظهر عند بیت الله فاتبعوه فان الحق معه و فیه و هو قول الله عزوجل: «ان نشأ ننزل من السماء آیة فظلت اعناقهم لها خاضعین».
به نقل از حسین بن خالد گفت: حضرت امام رضا (ع) فرمود: كسی كه ورع و پارسایی ندارد و پندار نیست و آنكس كه تقیه نكند بی ایمان است و همان گرامی ترین شما در پیشگاه خدا پرهیزگارترین شما باشد عرض شد: یابن رسول الله (ص) تا چه وقت باید تقیه كرد «فرمود: تا زمان و وقتی كه معلوم است و آن روزی است كه قائم (عج) خروج كند و هر كس قبل از خروج قائم (عج) تقیه را ترك گوید از ما نیست عرض شد: یابن رسول الله (ص) قائم شما اهل بیت (ع) كیست؟ فرمود: چهارمین فرزند من كه پسر سیدة كنیزان است خدا زمین را بوسیله او از پلیدی هرگونه ستم و ظلمی پاك و تطهیر فرماید و او است آنكس كه مردم در ولادتش به شك باشند و او صاحب غیبت قبل از خروجش می باشد و چون خروج فرماید زمین به نور وجودش درخشان گردد و ترازوی عدل در میان مردم گذارده و هیچكس به كسی ستم نكند و او است كسی كه زمین برای او درنوردیده شود و خود سایه ندارد و از آسمان منادی فریاد بركشد و مردم را دعوت به سوی او كند كه آن فریاد به گوش ائمه مردم برسد گوید؛ هان كه حجت خدا در بیت خدا ظاهر گشته متابعتش كنید زیرا حق با او و در او است و با این معنی آیه ی شریفه اشاره فرموده: «اگر خواهانیم نازل كنیم بر آنان از آسمان علامتی و
[ صفحه 189]
گردنهایشان برای آن علامت فروتن شود»
(اصول الكافی غیر مترجم ج 1 ص 333):
عن الریان بن الصلت قال: سمعت اباالحسن الرضا (ع) یقول: و سئل عن القائم فقال: لا یری جسمه و لا یسمی اسمه.
به نقل از ریان بن صلب گفت: از حضرت ابوالحسن امام رضا (ع) شنیدم در حالی كه درباره ی حضرت قائم (عج) از او سئوال شده بود فرمود: جسم او دیده نشود و نام او یاد نگردد.
(یوم الخلاص ص 121 و بحار ج 52 ص 91 و اصول الكافی غیر مترجم ج 1 ص 338):
عن زرارة (ره)قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول: ان للقائم (عج) غیبتة قبل ان یقوم قلت: و لم؟ قال: انه یخاف و اؤ ما بیده الی بطنه یعنی القتل.
به نقل از زرارة (ره) گفت: از حضرت ابی عبدالله امام صادق (ع) شنیدم می فرمود: همانا حضرت قائم (عج) را غیبتی قبل از قیام باشد عرض كردم: چرا غیبت دارد؟ فرمود: او می ترسد و با دست مبارك اشاره به شكم خود فرمود یعنی از قتل می ترسد.
(كمال الدین و تمام النعمه ص 95):
عن داود بن كثیر الرقی (ره) عن ابیعبدالله (ع) فی قول الله عزوجل: «هدی للمتقین الذین یؤمنون بالغیب» قال: من اقر بقیام القائم (عج) انه حق.
به نقل از داود بن كثیر رق (ره) از حضرت امام صادق (ع) در تفسیر آیه كریمه: «رهنمای متقیان است آنانكه ایمان به غیبت دارند» فرمود: كسیكه اقرار به قیام حضرت قائم (عج) كند كه او حق است.
(كمال الدین و اتمام النعمه ص 373):
عن الاصبغ بن نباته قال: خرج علینا امیر المؤمنین علی بن ابیطالب (ع) ذات یوم و یده فی یدابنه الحسن (ع) و هو یقول خرج علینا رسول الله (ص) ذات یوم و یدی فی یده هكذا و هو یقول خیر الخلق بعدی و سیدهم اخی هذا و هو امام كل مسلم و مولی «امیر خ ل» كل مؤمن بعد و فاتی الا و انی اقول ان خیر الخلق بعدی و سیدهم ابنی هذا و هو امام كل مؤمن و مولی كل مؤمن بعد وفاتی الا و انه سیظلم بعدی كما
[ صفحه 190]
ظلمت بعد رسول الله (ص) و خیر الخلق و سیدهم بعد الحسن ابنی اخوه الحسین المظلوم بعد اخیه المقتول فی ارض كربلا اما انه و اصحابه من سادة الشهداء یوم القیامة و من بعد الحسین تسعة من صلبه خلفاء الله فی ارضه و حججه علی عباده و امناءه علی وخیه و ائمة المسلمین و قادة المومنین و سادة المتقین و تاسعهم القائم الذی یملاء الله به الأرض نورا بعد ظلمتها و عدلا بعد جورها و علما بعد جهللها و الذی بعث محمد اخی بالنبوة و اختصنی بالأمامة لقد نزل بذلك الوحی من السماء علی لسان روح الأمین جبرئیل. الحدیث.
به نقل از اصبغ بن نباته (ره) گفت: حضرت امیر المومنین (ع) در حالی كه دست فرزند برومندش حضرت امام حسن مجتبی (ع) را بدست گرفته بود روزی به سوی ما آمد و می فرمود: روزی حضرت رسول اكرم (ص) در حالی كه اینگونه دستم را بدست داشت بیرون آمد و می فرمود: بهترین خلق و سرور همه پس از من این برادر من می باشد و او امام همه مسلمانان و صاحب اختیار همه مومنان پس از رحلت من است و من می گویم: همانا بهترین خلق خدا و سرور همه پس از من این فرزند من است و او امام و صاحب اختیار ائمه مومنان پس از رحلت من خواهد بود هان كه به او پس از من ستم می شود همچنانكه به من پس از حضرت رسول خدا (ص) ستم شده و پس از امام حسن (ع) بهترین خلق و سرورشان فرزندم و برادر حسن (ع) امام حسین (ع) است كه پس از امام حسن (ع) مظلوم و شهید سرزمین كربلا خواهد شد هان كه او و اصحابش در روز قیامت سروران شهداء باشند و پس از امام حسین (ع) نه فرزند از صلب او خلفای خدا در زمین و حجت های خدا بربندگانش و امنای خدا بر وحی او و امامان مسلمین و رهبران مومنین و سروران متقیان باشند كه نهمین آنان قائم است آنكس كه خدا با دست او زمین را سرشار از نور فرماید پس از آنكه ظلمت آنرا فرا گرفته باشد و پر از عدل كند پس از ظلم و لبریز از علم كند پس از جهل و قسم به آنكس كه محمد (ص) برادرم را به نبوت و مرا مخصوص به امامت فرمود به این حقیقت وحی آسمانی بر زبان روح الامین جبرئیل (ع) نازل گردید.
(كمال الدین و اتمام النعمه ص 430):
عن معویة بن وهب عن ابی جعفر (ع) قال: قال رسول الله (ص) طوبی لمن ادرك
[ صفحه 191]
قائم اهل بیتی و هو یأتم به فی غیبته قبل قیامه و یتولی اولیائه و یعادی اعدائه ذلك من رفقایی و ذوی مودتی و اكرم امتی علی یوم القیامة.
به نقل از معویة بن وهب از حضرت امام باقر (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: خوشا به حال كسی كه قائم اهل بیتم را ادراك و در ایام غیبت و پیش از قیام به او اقتداء كند و دوستانش را دوست و دشمنانش را دشمن بدارد اینچنین كسی از رفقا، و دوستان و گرامی ترین امتم در روز قیامت در پیشگاه من باشد.
(كمال الدین و تمام النعمه ص 420 و كشف الغمه ج 2 ص 521 و اثباة الهداه ج 3 ص 464):
عن الرضا (ع) عن ابائه عن علی (ع) انه قا للحسین (ع): التاسع من ولدك یا حسین هو القائم بالحق و المظهر للدین و الباسط للعدل، قال الحسین (ع): فقلت له: و ان ذلك لكائن؟ فقال (ع): ای والذی بعث محمدا بالنبوة و اصطفاه علی جمیع البریة و لكن بعد غیبة و حیرة لا یثبت فیها علی دینه الا المخلصون المباشرون لروح الیقین الذین اخذ الله میثاقهم بولایتنا و كتب فی قلوبهم الایمان و ایدهم بروح منه.
حضرت امام رضا (ع) از پدران بزرگوارش (ع) از حضرت امیرالمؤمنین (ع) كه به حضرت امام حسین (ع) فرمود: نهمین فرزندت یا حسین (ع) قائم بر حق و ظاهر كننده ی دین و گسترش دهنده ی عدل است امام حسین (ع) عرض كرد: این امر واقع شدنی است؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه محمد (ص) را به نبوت مبعوث كرد و او را بر همه افراد بشر برتری داد ولی پس از غیبت و حیرت طولانی كه در آن روزگار تنها مخلصانی كه هم آهنگ روح یقینند و خدایتعالی از آنان پیمان ولایت ما را اخذ فرموده و ایمان را در قلوب ایشان نوشته و بوسیله روح خود آنانرا تایید بخشیده در دین ثابت خواهند ماند.
(بحار ج 51 ص 148):
عن المفضل بن عمر قال: قلت لابی عبدالله (ع) ما علامة القائم؟ قال: اذا استدار الفلك فقیل مات او هلك فی ای واد سلك: قلت جعلت فداك ثم یكون ماذا؟ قال: لا یظهرو الا بالسیف.
به نقل از مفضل بن عمر گفت: به حضرت امام صادق (ع) عرض كردم: علامت
[ صفحه 192]
قائم (عج) چیست؟ فرمود: هنگامی كه فلك دور زند گفته شود: او مرده یا هلاك شده در كدام وادی راه می رود. عرض كردم: فدایت شوم سپس چه خواهد شد؟ فرمود: ظاهر نمی شود مگر با شمشیر.
(بحار ج 52 ص 130 و كمال الدین و اتمام النعمة ص 403):
عن سدیر عن ابیعبدالله (ع) قال قال رسول الله (ص): طوبی لمن ادرك قائم اهل بیتی و هو مقتد به قبل قیامه یاتم به و بائمة الهدی من قبله و یتبرا الی الله عزوجل من عدوهم اولئك رفقائی و اكرم امتی علی.
به نقل از سدیر از حضرت امام صادق (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: خوشا حال كسی كه قائم اهل بیتم را ادراك كند و پیش از قیام اقتدایش نماید و امامت او و ائمه هداة قبل از او را بپذیرد و بسوی خدای عزوجل از دشمنانش بیزاری جوید. آنان رفقای من و گرامی ترین افراد امتم باشند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 444 و اصول الكافی ج 2 ص 175 و بحار ج 52 ص 156):
عن عبید بن زرارة، عن ابی عبدالله (ع) قال: للقائم غیبتان، یشهد فی احدیهما المواسم یری الناس و لا یرونه.
به نقل از عبید بن زرارة (ره) از امام صادق (ع) فرمود: قائم (عج) دو غیبت دارد در یكی از آن دو غیبت در موسم های حج حضور خواهد داشت و مردم را می بیند ولی مردم او را نمی بینند.
(بحرا ج 51 ص 34 و اثبات الهداة ج 3 ص 457):
احمد بن الفضل قال: حدثنا بكر بن محمد البصری (القصری خ ل) قال: حدثنا الحسین بن علی بن محمد بن علی بن موسی عن ابیه علی بن مو سی عن ابیه موسی بن جعفر بن محمد (ع) قال: لا یكون القائم الا امام بن امام و و صی بن وصی.
احمد بن فضل گفت: بكر بن محمد بصری (قصری خ ل) گفت: حسین بن امام هادی (ع) بن امام جواد (ع) بن امام رضا (ع) از پدر بزرگوارش امام كاظم (ع) خبر داد كه فرمود: قائم (عج) منحصرا امام فرزند امام و وصی فرزند وصی باشد.
[ صفحه 193]
(بحار ج 51 ص 5 و اثبات الهداة ج 3 ص 483):
عن ابی غانم الخادم قال: ولد لابی محمد (ص) ولد فسماه محمدا فعرضه علی اصحابه یوم الثالث و قال: هذا صاحبكم من بعدی و خلیفتی علیكم و هو القائم الذی تمتد الیه الأعناق بالانتظار و اذا امتلاءت الأرض جورا و ظلما فملاءها قسطا و عدلا.
به نقل از ابی غانم خادم گفت: فرزندی برای حضرت امام حسن عسكری (ع) متولد شد كه او را محمد نام گذاشت و در روز سوم تولد او را به اصحابش نشان داد و فرمود: این فرزند پس از من صاحب اختیار و جانشین من بر شما است و او است همان قائم كه گردنها به انتظار او كشیده شود به هنگامی كه زمین پر از ظلم و ستم گردد و او آنرا سرشار از قسط و عدل كند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 485):
ابوالادیان قال: كنت اخدم الحسن بن علی (ع) فدخلت الیه فی علته التی تو فی فیها فكتب معی كتبا و قال: تمضی بها الی المدائن فانك ستغیب خمسة عشر یوما، فتدخل الی سر من رای یوم الخامس عشره و تسمع الواعیة فی داری و تجدنی علی المغتسل، قال ابوالادیان: فقلت: یا سیدی فاذا كان كذالك فمن؟ قال: من طالبك بجوابات كتبی فهو القائم من بعدی فقلت: زدنی فقال: من صلی علی فهو القائم بعدی فقلت: زدنی فقال: مبن اخبر بما فی الهمیان فهو القائم من بعدی و خرجت بالكتب الی المدائن و اخذت جواباتها، و دخلت سر من رأی یوم الخامس عشر كما ذكر لی فاذا انا بالواعیة علی نعشه مكفنا فتقدم جعفر بن علی لیصلی علی اخیه فلما هم بالتكبیر خرج صبی بوجهه سمرة، و بشعره قطط باسنانه تفلج فجذب رداء جعفربن علی و قال: یا عم تاخر فانا احق بالصلوة علی ابی فتأخر جعفر و قد اربد و جهه فتقدم الصبی فصلی علیه و دفن الی جنب قبر ابیه ثم قال: یا بصری هات جواب الكتابات التی معك، فدفعتها الیه فقلت فی نفسی: هذه ثنتان بقی ما فی الهمیان (الحدیث) و فیه انه اخبر بما فی الهمیان.
ابوالادیان گفت: من خدمتگذار حضرت امام حسن بن علی عسكری (ع) بودم هنگامی كه حضرت دچار مرض موت گردید به خدمتش رسیدم حضرت نامه هایی
[ صفحه 194]
نوشت و به من داد و فرمود:این نوشته ها را به مدائن ببر و تو تا پانزده روز در سر من رأی «سامرة» نخواهی بود و در روز پانزدهمین چون وارد شهر می شوی فریاد و ناله از خانه ام خواهی شنید و مرا در غسل گاه خواهی یافت.ابوالادیان گفت: عرض كردم: ای سید و مولای من اگر این حادثه پیش آید. به كدام مرجع رو كنم؟ آنكس كه جواب نامه ها را از تو بطلبد او قائم پس از من است عرض كردم بیشتر بفرمایید. فرمود: آنكس كه بر من نماز گذارد او قائم پس از من باشد. عرض كردم: بیشتر بیان كن، فرمود: كسیكه بدانچه در میان موجودات ترا خبر دهد قائم پس از من باشد من نامه ها را به مدائن بردم و پس از پانزده روز به سر من رأی برگشتم همچنانكه امام (ع) فرمود بود فریاد و ناله از خانه ی حضرت برخاست. دیدم كه بدم حضرت در غسل گاه است. تا آنجا كه گفت: چون بخانه داخل شدیم دیدم مبارك امام (ع) كفن كرده حاضر است جعفر بن علی (برادر امام (ع) مشهور به جعفر كذاب) جلو آمد كه بر جسد مبارك نماز گذارد چون تصمیم گرفت كه تكبیر گوید بنا گاه كودكی گندم گون كه مویش مجعد و دندانهایش گشاده بود ردای جعفر را گرفت و فرمود: ای عمو پس برو كه من سزاوارتر از توبه گذاردن نماز بر پدرم می باشم جعفر به عقب رفت در حالی كه چهره اش در هم رفته بود و آن كودك به جلو آمد و نماز بر امام (ع) گذارد و حضرت در كنار قبر مطهر پدر بزرگوارش (ع) به خاك سپرده شد آنگاه آن كودك عزیز من فرمود: ای بصری جواب نامه هایی را كه با تست بیاور من به خدمتش دادم و به خود گفتم این دو علامت بود ولی خبر از آنچه در همیان است باقی ماند در پایان این حدیث آمده كه حضرت از محتوای همیان نیز خبر داد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 609):
عن سلیمان الدیلمی عن النوشجانی فی حدیث یزدجرد لما بلغه خبر القادسیة انه قتل بها خمسون الف قتیل من الفرس، خرج یزدجرد هاربا فی اهل بیته، فوقف بباب الأیوان فقال: السلام علیك ایها الأیوان ها انا ذا منصرف عبنك و راجع الیك انا او رجل من ولدی، لم یدن زمانه و لا ان او انه، قال: سلیمان الدیلمی فدخلت علی ابی عبدالله (ع) فسألته عن ذلك و قلت له: ما قوله رجل من ولدی؟ فقال ذاك صاحبكم القائم بامرالله عزوجل السادس من ولدی، قد ولده یزدجرد
[ صفحه 195]
فهو ولده.
به نقل از سلیمان دیلمی از نوشجانی در خبر یزدگرد (آخرین پادشاه ساسانی) هنگامی كه به او گزارش رسید: پنجاه هزار تن از سپاهیان ایران در قادسیه كشته شدند. یزدگرد همراه خانواده خود به قصد فرار بیرون آمد و در كنار در ایوان ایستاد و گفت: سلام بر تو ای ایوان اینك من از تو خارج می شود و به سوی تو بازگشت می كنم یا مردی از فرزندان من به سوی تو باز می گردد كه هنوز زمانش نزدیك نشده. سلیمان دیلمی گوید: من به خدمت حضرت امام صادق (ع) رسیدم و این مطلب را پرسیدم كه منظور یزدگرد: (مردی از فرزندان من) چیست؟ امام (ع) فرمود: منظورش قائم به امر خدای عزوجل ششمین فرزند من می باشد كه یزدگرد او را فرزند خود دانسته.
(اثبات الهداة ج 3 ص 623):
قال احمد بن حجر الشافعی المصری فی كتاب الصواعق المحرقة فی الرد علی الرافضة و المتز ندقة فی ترجمة الحسن العسكری (ع): و لم یخلف غیر ولده ابی القاسم محمد الحجة و عمره عند وفاة ابیه خمس سنین لكن اتاه الله فیه الحكمة، و یسمی القائم المنتظر لانه ستر و غاب، فلم یعرف این ذهب، و مر فی الایة الثانیة عشر قول الرافضة فیه انه هو المهدی.
احمد ابن حجر شافعی مصری در كتاب الصواعق المحرقه خود كه در رد بر رافضیان و زندیقان نوشته در ترجمه حضرت امام حسن عسكری (ع) گوید: فرزندی باقی نگذاشت بجز فرزندش ابوالقاسم محمد (ع) حجت كه عمرش به هنگام وفات پدر بزرگوارش پنج سال بود ولی خدا در آن سن اندك حكمت به او كرامت فرمود و او قائم منتظر (ع) نامیده شد زیرا مخفی و غائب شده و كسی ندانست كه به كجا رفت و در علامت دوازدهم گفتار رافضیان در مورد او بیان شده كه او را مهدی (عج) می دانند.
(اعیان الشیعه ج 2 ص 55):
(الصدوق فی اكمال الدین) بسنده انه لما صالح الحسن بن علی (ع) معاویة دخل علیه الناس فلامه بعضهم علی بیعته فقال (ع): و یحكم ما تدرون ما عملت؟ و الله الذی عملت خیر لشیعتی مما طلعت علیه الشمس او غربت الا
[ صفحه 196]
تعلمون اننی امامكم مفترض الطاعة علیكم و احد سیدی شباب اهل الجنة بنص من رسول الله (ص)؟ قالوا: بلی قال: اما علمتم ان الخضر لما خرق السفینة و قتل الغلام و اقام الجدار كان ذلك سخطا لموسی بن عمران (ع) اذ خفی علیه وجه الحكمة فیه و كان ذلك عند الله حكمة و صوابا اما علمتم انه ما منا احد الا و یقع فی عنقه بیعه لطاغیة زمانه الا القائم الذی یصلی روح الله عیسی بن مریم خلفه فان الله عزوجل یخفی ولادته و یغیب شخصه لئلا یكون لاحد فی عنقه بیعة اذا خرج ذاك التاسع من ولد اخی الحسین ابن سیدة الاماء یطیل الله عمره فی غیبته ثم یظهره بقدرته فی صورة شاب ابن دون اربعین سنة ذلك لیعلم ان الله علی كل شیئی قدیر.
شیخ صدوق (ره) در كتاب كمال الدین به سند خود فرمود: هنگامی كه حضرت امام حسن بن علی مجتبی (ع) با معاویه صلح فرمود مردم به خدمتش رسیدند برخی درباره ی بیعت حضرت با معاویه ملامت نمودند. امام (ع) فرمود: نمی دانید كه من چه كاری انجام دادم به خدا قسم آنچه من كردم برای شیعیانم بهتر است از آنچه آفتاب بر آن طلوع و غروب می كند مگر نمی دانید كه من امام واجب الاطاعة شما هستم و من یكی از دو سرور جوانان اهل بهشتم به نصی كه از حضرت رسول اكرم (ص) رسیده؟ عرض كردند: آری فرمود: مگر نمی دانید كه خضر (ع) چون كشتی را سوراخ كرد و بچه را كشت و دیوار را تعمیر كرد موجب خشم موسی بن عمران (ع) گردید بدلیل مخفی بودن حكمت آن عمل بر وی بود؟ در حالی كه آن كار در پیشگاه خدا حكمت داشت و درست بود. مگر نمی دانید كه هیچیك از ما اهل بیت (ع) نیست جز آنكه طاغوت های زمان بر گردنش حق بیعتی دارند بجز قائم (عج) كه روح الله علی بن مریم در پشت سرش نماز می خواند زیرا خدا ولادتش را مخفی و شخص او را از دیدگان غائب می سازد تا كسی را بر گردن او حق بیعتی نباشد هنگامی كه خروج می كند و او نهمین فرزند از فرزندان برادرم امام حسین (ع) و فرزند سرور كنیزان باشد خدا در ایام غیبت او عمرش را طولانی فرماید سپس او را با قدرت خود ظاهر می سازد و به صورت جوان كمتر از چهل سالگی این حقیقت برای آن باشد تا دانسته شود كه خدا بر هر چیزی توانا و قادر است.
[ صفحه 197]
(اعیان الشیعه ج 2 ص 55):
الصدوق فی اكمال الدین بسنده عن جعفر بن محمد عن ابیه عن جده عن الحسین بن علی (ع) انه قال: فی التاسع من ولدی سنة من یوسف و سنة من موسی بن عمران و هو قائمنا اهل البیت یصلح الله تبارك و تعالی امره فی لیلة واحده
(و بسنده) عن الحسین (ع) قائم هذه الأمة هو التاسع من ولدی و هو صاحب الغیبة و هو الذی یقسم میراثه و هو حی
(و بسنده) عنه منا اثنا عشر مهدیا اولهم امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع) و اخرهم التاسع من ولدی و هو الامام القائم بالحق یحیی الله به الارض بعد موتها و یظهر به دین الحق علی الدین فیها آخرون فیؤذون و یقال لهم متی هذا الوعد و ان كنتم صادقین اما ان الصابر فی غیبة علی الاذی و التكذیب بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدی رسول الله (ص) (و بسنده) عنه: لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطول الله ذلك الیوم حتی یخرج رجل من ولدی یملاءها عدلا و قسطا كما ملئت جورا و ظلما.
شیخ صدوق (ره) در كمال الدین به سند خود از حضرت امام صادق (ع) از پدر بزرگوارش (ع) از جدش از حضرت امام حسین بن علی (ع) فرمود: در نهمین فرزندم سنتی از یوسف (ع) و سنتی از موسی بن عمران (ع) باشد و او قائم از ما اهل بیت (ع) است كه خدای تبارك و تعالی كارش را رد یك شب اصلاح فرماید.
و نیز شیخ صدوق (ره) به سند خود از امام حسین (ع) فرمود: قائم این امت نهمین فرزندم می باشد داوود صاحب غیبت است كه میراثش تقسیم می گردد در حالی كه زنده است.
و نیز شیخ صدوق (ره) به سند خود از امام حسین (ع) فرمود: از ما دوازده مهدی (ع) كه اول ایشان حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) و آخرشان نهمین فرزندم باشد و او امام قائم به حق است خدا با دست او زمین مرده را زنده فرماید و دین حق را آشكار را سازد و دینداران اذیت بینند و مخالفان به آنان گویند اگر راست گوئید كجا است آن وعده هان كه صابر در غیبت او بر اذیت و تكذیب مخالفان منزلت كسی
[ صفحه 198]
را دارد كه با شمشیر در پیشگاه رسول اكرم (ص) جهاد كرده باشد.
و شیخ صدوق (ره) از امام حسین (ع) فرمود: اگر از دنیا باقی نماند مگر یك روز البته خدا آنروز را طولانی كند تا مردی از فرزندانم خروج فرماید و زمین را سرشار از عدل و داد كند همچنانكه پر از ظلم و جور شده باشد.
(اعیان الشیعه ج 2 ص 57):
(اكمال الدین) بسنده عن الهادی (ع) االخلف من بعدی ابنی الحسن فكیف لكم بالخلف من بعد الخلف فقلت و لم جعلنی الله فداك؟ فقال: لأنكم لا ترون شخصه و لا یحل لكم ذكره باسمه قلت فكیف نذكره قال قولوا الحجة من آل محمد (و بسنده) عنه (ع) صاحب هذا الأمر من یقول الناس لم یولد بعد.
شیخ صدوق (ره) در كتاب كمال الدین به سند خود از حضرت امام هادی (ع) فرمود: جانشین پس از من فرزندم امام حسن (ع) است پس چگونه باشد درباره ی جانشین پس از جانشین من راوی گفت: عرض كردم: فدایت شوم چگونه؟ فرمود: زیرا شما شخص او را نمی بینید و ذكر نام او بر شما حلال نباشد. عرض كردم: پس چه بگوئیم؟ فرمود: بگوئید حجت آل محمد (ص) شیخ صدوق (ره) به سند خو د از امام هادی (ع) فرمود: صاحب الأمر (عج) كسی است كه مردم گویند هنوز متولد نشده است.
(اعیان الشیعه ج 2 ص 56):
(الصدوق (ره) فی اكمال الدین بسنده عن علی بن الحسین (ع): القائم منا تخفی ولادته علی الناس حتی یقولوا لم یولد بعد لیخرج حین یخرج و لیس لاحد فی عنقه بیعة «المفید (ره) فی المجالس» بسنده عن علی بن الحسین (ع) لتأتین فتن یقطع اللیل المظلم لا ینجوا الا من اخذ الله میثاقه اولك مصابیح الهدی و ینابیع العلم ینجیهم الله من كل فتنة مظلمة كأنی بصاحبكم قد علا فوق نجفكم بظهر كوفان ثلاث مائة و بضعة عشر رجلا جبرئیل عن یمینه و میكائیل عن شماله و اسرافیل امامه معه رایة رسول الله (ص) قد نشرها لا یهوی بها الی قوم الا اهلكهم الله عزوجل.
شیخ صدوق (ره) در كتاب كمال الدین به سند خود از حضرت امام سجاد علی بن الحسین (ع) فرمود: قائم (عج) ولادتش بر مردم پنهان می ماند تا بگویند هنوز متولد
[ صفحه 199]
نشده تا وقتی كه خروج می كند بیعتی از كسی بر عهده اش نباشد شیخ مفید (ره) در كتاب مجالس به سند خود از امام زین العابدین (ع) فرمود: فتنه ها البته مثل پاره های شب تاریك فرا می رسد كه از آن نجات نیابد مگر كسی كه خدا از او پیمان گرفته باشد آنان چراغ هدایت و سرچشمه های علمند خدا ایشانران از هر فتنه تاریكی نجات می بخشد گویی صاحب الامر (ع) را می بینم كه در بالای نجف شما در پشت كوفه برخاسته با سیصد و چندتن جبرئیل (ع) در جانب راست و میكائیل (ع) در طرف چپ و اسرافیل (ع) در پیش رویش باشد و پرچم حضرت رسول اكرم (ص) با او است كه آنرا می گشاید و به سوی هیچ قومی آنرا نگیرد جز آنكه خدای عزوجل هلاكشان سازد.
(اعیان الشیعه ج 2 ص 57):
عن الهروی قال سمعت دعبل بن علی الخزاعی یقول انشدت مولای علی بن موسی الرضا (ع) قصیدتی التی اولها.
مدارس آیات خلت من تلاوة
و منزل وحی مقفر العرصات
فلما انتهیت الی قولی
خروج امام لا محالة قائم
یقول علی اسم الله و البركات
یمیز فینا كل حق و باطل
و یجزی علی النعماء و النقمات
بكی الرضا (ع) بكاء شدیدا ثم رفع رأسه الی فقال لی یا خزاعی نطق روح القدس علی لسانك بهذین البیتین فهل تدری من هذا الامام و متی یقوم فقلت لا یا مولای الا انی سمعت بخروج امام منكم یطهر الارض من الفساد و یملاءها عدلا كما ملئت جورا فقال یا دعبل الامام بعدی محمد ابنی و بعد محمد ابنه علی و بعد علی ابنه الحسن و بعد الحسن ابنه الحجة القائم المنتظر فی غیبته المطاع فی ظهوره لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطول الله ذلك الیوم حتی یخرج فیملاها عدلا كما ملئت جورا و اما متی فاخبار عن الوقت و لقد حدثنی ابی عن ابیه عن ابائه عن علی (ع) ان النبی قیل له یا رسول الله متی یخرج القائم من ذریتك فقال مثله مثل الساعة لا یجلیها لوقتها الا ثقلت فی السماوات و الأرض لا تأتیكم الا بغتة و الأخبار عنه فی ذلك كثیرة.
[ صفحه 200]
به نقل از هروی گفت: از دعبل بن علی خزاعی شنیدم می گفت: در محضر امام علی بن موسی الرضا (ع) قصیده ای را كه آغازش:
مدارس ایات خلت من تلاوة
و منزل وحی مقفر العرصات
بود سرودم. چون به این ابیات رسیدم:
خروج امام لا محالة قائم
یقول علی اسم الله و البركات
ممیز فینا كل حق و باطل
و یجزی علی النعماء و النقمات
امام (ع) به سختی گریست سپس سر مبارك بلند كرد و به من فرمود: ای خزاعی روح القدس این دو بیت را بر زبانت جاری ساخت آیا میدانی این امام (ع) كیست و در چه وقتی قیام فرمایند؟ عرض كردم ای مولای من نمی دانم جز آنكه شنیده ام امامی از شما خروج می كند كه زمین را از فساد پاك می كند و آنرا سرشار از عدل می سازد همچنانكه پر از ظلم و جور شده باشد امام (ع) فرمود: ای دعبل امام پس از من فرزند محمد است و پس از محمد فرزندش علی باشد و پس از علی فرزندش حسن باشد و پس از حسن فرزندش حجت قائم (عج) است كه در غیبتش مردم چشم براهش باشند و به هنگام ظهورش اطاعتش نمایند. اگر از دنیا باقی نماند مگر یك روز البته آن روز را خدا طولانی فرماید تا او خروج كند و زمین را پر از عدل سازد همچانكه پر از جور و ستم شد و اما در چه وقتی ظهور می كند خبر دادن از وقت ظهور خواهد بود. و به تحقیق پدر بزرگوارم (ع) از پدران بزرگوار خود از حضرت امیرالمؤمنین (ع) به من خبر داد كه از حضرت رسول اكرم (ص) پرسیدند قائم (عج) از ذریه تو در چه وقتی خروج می كند؟ فرمود: مثل او مثل وقوع قیامت است: «جلوه نمی دهد آنرا برای وقتش مگر خدا سنگین است در آسمانها و زمین ناگهانی بر شما پدید آید» و خبرهای بسیاری در این مورد موجود است.
(بحار ج 51 ص 38):
عن داود الرقی قال: قلت لابی عبدالله (ع): جعلت فداك قد طال هذا الأمر علینا حتی ضاقت قلوبنا و متنا كمدا فقال: ان هذا الامر آیس ما یكون و اشد غما، ینادی مناد من السماء باسم القائم و اسم ابیه فقلت: جعلت فداك ما اسمه؟ قال: اسمه اسم نبی و اسم أبیه اسم وصی.
[ صفحه 201]
به نقل از داود رقی (ره) گفت: به حضرت امام باقر (ع) عرض كردم فدایت شوم این امر بر شما طولانی شد تا آنجا دلهای ما تنگ گشته و اندوه و غصه ما را می كشد فرمود: این امر از هر چیزی نومید كننده تر و غم و اندوه آفرین تر است. منادی از آسمان بنام قائم (عج) و بنام پدرش (ع) فریاد می كشد عرض كردم فدایت شوم: اسمش چیست؟ فرمود: همنام پیغمر (ص) باشد و نام پدرش نام وصی پیغمبر.
(بحار ج 51 ص 120):
قال بن میثم رحمه الله: قد جاء فی بعض خطبه (ع) ما یجری مجری الشرح لهذا الوعد قال (ع): اعلموا علما یقینا ان الذی یستقبل قائمنا من امر جاهلیتكم و ذلك ان الامة كلها یومئذ جاهلیة الا من رحم الله فلا تعجلوا فیعجل الخوف بكم، و اعلموا ان الرفق یمن و الأناه راحة و بقاء، و الأمام اعلم بما ینكر و یعرف لینزعن عنكم قضاة السوء، و لیقبضن عنكم المراضین، و لیعز لن عنكم امراء الجور و لیطهرن الأرض من كل غاش، و لیعلمن بالعدل و لیقومن فیكم بالقسطاس المستقیم، و لیتمنن احیاؤكم رجعة الكرة عما قلیل فتعیشوا اذن، فان ذلك كائن.
مرحوم شیخ ابن میثم (ره) فرمود: در پاره ای از خطبه های حضرت امیرالمؤمنین به منزلت شرح این وعده است آمده: فرمود: یقین بدانید آنكس استقبال قائم ما می كند از امر جاهلیت است بدانجهت كه امت همگی در آنروز جاهل و نادان باشند مگر كسیكه خدایش رحم فرماید پس شتاب نكنید كه ترس بسوی شما شتاب گیرد و بدانید كه نرمی میمنت دارد و درنگ كردن آسایش و بقاء است و شخص امام (ع) به امور منكر و معروف از همه كس داناتر می باشد البته آسیب قاضیان از هم راضی را از شما برمی كند و مسلما از شما می گیرد و فرمانروایان ستمگر را از شما معزول می سازد و زمین را از وجود همه فریبكاران پاك می كند و عمل به عدل نماید و ترازوی دادگری و راستی در میان برپای می دارد و زندگان شما آرزو خواهند كرد كه بزودی رجعت كنند و برگردند و زندگی می كنید در این مكان و مسلما این امر شدنی است.
(بحار ج 51 ص 139):
عن عبدالله بن عطا قال: قلت لأبی جعفر (ع): اخبرنی عن القائم (ع) فقال: و الله
[ صفحه 202]
ما هو انا و لا الذی تمدون الیه اعناقكم و لا یعرف ولادته، قلت: بما ساربه رسول الله (ص) هدر ما قبله و استقبل.
به نقل از عبدالله بن عطا گفت: به حضرت امام باقر (ع) عرض كردم مرا از امر حضرت قائم (عج) باخبر گردان فرمود: قائم من نیستم و نه آنكس كه شما گردنهای خود را به سوی او كشیده دارید ولادتش شناخته نمی شود عرض كردم: مسیرش چیست؟ همان خط سیر حضرت رسول اكرم (ص) است.
(بحار ج 51 ص 151):
عن یونس بن عبدالرحمان قال: دخلت علی موسی بن جعفر (ع) فقلت له: یابن رسول الله (ص) انت القائم بالحق؟ فقال: انا القائم بالحق و لكن القائم الذی یطهر الارض من اعداء الله و یملأها عدلا كما ملئت جورا هو الخامس من ولدی، له غیبة یطول امدها خوفا علی نفسه یرتد فیها اقوام و یثبت فیها آخرون ثم قال (ع) طوبی لشیعتنا المتمسكین بجبنا فی غیبة قائمنا الثابتین علی موالاتنا و البراءة من اعدائنا اولئك منا و نحن منهم قد رضوا بنا ائمة و رضینا بهم شیعة و طوبی لهم هم و الله معنا فی درجتنا یوم القیامة.
به نقل از یونس بن عبدالرحم (ره) گفت: به خدمت حضرت امام كاظم (ع) رسیدم و عرض كردم: یابن رسول الله (ص) آیا تو قائم بر حق می باشی؟ فرمود: من قائم بر حق هستم ولی قائمی كه زمین را از وجود دشمنان خدا پاك سازد و زمین را سرشار از عدل فرماید همچنانكه پر از ستم شده باشد او پنجمین فرزند من است كه غیبت طولانی دارد به خاطر ترس ورود آسیب بر وجودش در آن گروههایی مرتد شوند و گروههای دگر ثابت می مانند سپس فرمود: خوشا حال شیعیان ما كه در غیبت قائم ما به دوستی تمسك می جویند و بر ولایت ما و بیزاری از دشمنان ما ثابت می مانند آنان از ما می باشند و ما از ایشان می باشیم آنان راضیند كه ما امامانشان باشیم و ما راضی هستیم كه آنان شیعیان ما باشند و خوشا حال آنان آنان به خدا قسم در درجات ما در روز قیامت باشند.
(بحار ج 52 ص 98):
عن ابی خالد الكابلی فی حدیث له اختصرناه قال: سألت اباجعفر ان یسمی
[ صفحه 203]
القائم حتی اعرفه باسمه فقال: یا باخالد. سألتنی عن امر لو ان بنی فاطمة عرفوه لحرصوا علی ان یقطعوه بضعة بضعة.
به نقل از ابوخالد كابلی كه در حدیثی آمده و ما آنرا مختصر كرده ایم: از حضرت امام باقر (ع) خواستم نام حضرت قائم مرا بگوید تا من او را به اسمش بشناسم، فرمود: ای ابوخالد از امری سئوال كردی كه اگر فرزندان فاطمه (س) آنرا بدانند و بشناسند با حرص تمام او را پاره پاره كنند.
(بحار ج 52 ص 280):
عن ابی جعفر (ع) قال: سمعته یقول: ]حم[ عسق عداد سنی القائم و (ق) جبل محیط بالدنیا من زمرد اخضر فخضرة السماء من ذلك الجبل و علم كل شی ء فی (عسق).
روای گفت: از امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: (حم،عسق) شماره ی سن حضرت قائم (ع) حضرت قائم (ع) است و (ق) نام كوهی است كه بر دنیا محیط است و از زمرد سبز باشد و سبزی آسمان از آن كوه است و علم هر چیزی در «عسق» می باشد.
(بحار ج 52 ص 378):
عن الثمانی، عن علی بن الحسین، عن ابیه، عن جده (ع) قال: قال رسول الله (ص): الائمة من بعدی اثنا عشر اولهم یا علی و آخرهم القائم الذی یفتح الله تعالی ذكره علی یدیه مشارق الارض و مغاربها.
به نقل از ابوحمزه شمالی (ره) از حضرت امام سجاد علی بن الحسین (ع) از پدر بزرگوارش (ع) از جد ماجدش (ص) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: امامان پس از من دوازده تن می باشند اول ایشان علی (ع) تو هستی و آخرشان قائم (ع) می باشد آنكس كه خدای تعالی بدست او شرق ها و مغربهای زمین را می گشاید.
[ صفحه 204]